حالا دیگر نداشتن تلفن همراه یک موضوع عجیب است و اگر فردی باشد که یک گوشی کوچک در جیب یا کیفش نداشته باشد برای اطرافیان خود اسباب تعجب را فراهم می‌کند.

تلفن همراه خیلی زود اپیدمی شد و حالا آنقدر گستردگی استفاده از آن بالا ست که بعضی بیش از یک عدد از این تلفن های سیار را در اختیار دارند.افزایش کاربران البته به مانند هر پدیده تکنولوژیکال دیگر آسیب های خود را هم گسترده می‌کند و اینگونه است که موبایل می شود بلای جان. بخش اول دردسرهای موبایلی از جنس اعتیاد است.


کاربرانی که معتاد موبایل خود هستند و نمی‌توانند بدون آن روزشان رابه شب برسانند نه اهل دود و دم هستند و نه مشکل روانی دارند .آنها تنها قربانی تکنولوژی هستند .این ادعا را مدیر کل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور اینگونه اثبات می‌کند :پژوهش‌های بین‌المللی نشان می دهد شش درصد از کاربران تلفن همراه، معتاد به این وسیله هستند، به طوری که اگر تلفن خود را در مکانی جا بگذارند، دچار استرس می‌شوند و گویی چیز مهمی را در زندگی خود از دست داده‌اند. 

حرف‌های دکتر مسعودی فرید البته ناگوارتر هم می‌شود وقتی می گوید: در عین حال میزان افسردگی و اضطراب در میان این کاربران نسبت به کسانی که به اینترنت یا موبایل اعتیاد ندارند، به طور معناداری بیشتر است. 

در پژوهش‌های صورت گرفته در این زمینه آیتم‌های مشخص کننده اعتیاد به تلفن همراه در نظر گرفته شده که معمولا با سوالاتی همچون این که آیا باتری شارژ شده تلفن همراه شما در کمتر از یک روز تمام می‌شود؟ یا اگر این وسیله از شما دور باشد، دچار استرس می‌شوید؟ یا آیا چنان چه زمانی دست‌تان به جیبتان برخورد کند اما موبایلتان را نیابید دچار استرس می‌شوید؟ همراه می شود. 

البته در این تحقیق درباره اعتیاد به موبایل افرادی که با استفاده از تلفن همراه درآمد کسب کرده و کار می‌کنند، در زمره معتادان این وسیله ارتباطی در‌نظر گرفته نشده اند و تنها هدف آن گروه از افرادی بوده اند که بدون انجام کاری مهم با موبایل‌شان به آن وابسته اند. 

در واقع افرادی که تلفن همراه آن‌ها وسیله‌ کار و فعالیت روزانه آن‌ها محسوب می‌شود، در زمره معتادان به این وسیله ارتباطی به شمار نمی‌روند، به طوری که اعتیاد به تلفن همراه دربر‌گیرنده افرادی می‌شود که در حالی که نیازی به استفاده از این وسیله ندارند،‌ خود را درگیر آن می‌کنند، 

به طوری که قادر به دوری از این وسیله ارتباطی نیستند. در بسیاری از مواقع کاربران از نظر صحبت کردن با تلفن همراه اعتیاد ندارند، بلکه آنها به طور قابل توجهی و بیش از حد از نرم‌افزارهای نصب شده به روی تلفن خود استفاده می‌کنند. 

مدیرکل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی البته اعلام کرده تاکنون پژوهشی کلان به منظور بررسی شیوع و میزان استفاده از تلفن همراه در ایران انجام نشده است.مسعودی فرید سپس به راه‌اندازی مراکز درمان اعتیاد به تلفن همراه در برخی از کشورها اشاره کرده است که باعث شده وضعیت سلامت کاربران تلفن همراه در آن کشورها تحت نظر باشد.

در ایران اما مثل همیشه توسعه اقتصادی کشور همراه با توسعه فرهنگی نبوده و با ورود گسترده تلفن همراه هیچ فرهنگ سازی جدی درباره آن نشده است. 

موضوع دیگری که مسعودی فرید در مورد دردسرهای موبایلی به آن اشاره کرده سوءاستفاده از کودکان و نوجوانان از طریق تلفن همراه بوده و اینکه پژوهشی در این زمینه نیز در کشورمان صورت نگرفته است. او اعلام کرده : با توجه به اینکه تمامی پیامک‌های ارسالی برای کودکان مناسب نیست، باید محدودیت هایی در این زمینه برای کودکان اعمال شود و به تجربه آمریکا در این زمینه اشاره کرده است. در آمریکا نرم‌افزاری به روی تلفن‌ها نصب می‌شود که با استفاده از آن محدودیت‌هایی برای دریافت پیامک‌ها یا برقراری تماس با خط تلفن مورد نظر ایجاد می‌شود. 

بر این اساس خانواده‌ها با محدود کردن تعداد افرادی که می‌توانند به فرزندشان پیامک ارسال کرده و یا ارتباط تلفنی برقرار کنند، قادرند پیامک‌ها و تماس‌های خارج از برنامه تعریف شده برای تلفن همراه کودکان‌شان را دریافت و در صورت صلاحدید آن‌ها را به کودکان خود ارسال کنند. 

مسعودی‌فرید با تاکید بر اینکه در حوزه آسیب‌های نوپدید نیازمند مطالعات کیفی و پژوهش‌های لازم هستیم، در مورد مطالعات انجام شده در خصوص میزان ارتباطات خانوادگی در میان خانواده‌های ایرانی گفت: به طور متوسط خانواده‌های ایرانی روزانه حدود 30 دقیقه با یکدیگر ارتباط موثر دارند، هر چند برخی معتقدند این ارتباط به 15 دقیقه در روز کاهش یافته است؛ این در حالیست که ورود به‌فضاهای مجازی و سایبری بر این ارتباطات می‌تواند تاثیرات بسزایی داشته باشد. 

«بر اساس تحلیل جامعه شناسی، مفاهیم پیامک‌ها به چند بخش طنز و فکاهی، عاشقانه، اجتماعی، سیاسی، تبلیغاتی، تجاری، مذهبی، اخلاقی و یا اطلاع‌رسانی تقسیم بندی می‌شوند. » این بخشی از حرف های مسعودی فرید درباره مفاهیم پیامک‌های ارسالی است که اینگونه ادامه یافته : پژوهش‌های صورت گرفته در میان دانش‌آموزان ایرانی نشان دهنده این است که بیشترین پیامک‌های ارسالی آن‌ها حاوی مطالب طنزآلود است. 

مطالعات صورت گرفته در میان گروه سنی 15 تا 29 سال کشور نیز نشان می دهد که میزان استفاده از «بلوتوث» در میان پسران بیشتر از دختران است. او با اعلام تشکیل گروه پژوهشی و آموزشی پیشگیری از آسیب‌های فضاهای سایبری و یا مجازی در بهزیستی خبر داد: بر اساس اظهارات شرکت مخابرات، در سال گذشته سود حاصل از تلفن ثابت و همراه حدود یک‌هزار و 680 میلیارد تومان بوده است که اگر تنها پنج درصد این سود (84 میلیارد تومان) در حوزه توسعه فرهنگی و به منظور جلوگیری از آسیب‌های نوپدید سرمایه‌گذاری‌ شود، می‌توان اقدامات مناسبی در این زمینه انجام داد. 

به گفته مدیرکل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی با این که پیامک برای نخستین بار در انگلیس ابداع و در سال 1384 وارد ایران شد، اما هم اکنون تعداد پیامک‌های ارسالی ایران از کشور انگلیس بسیار بیشتر و به روزانه حدود 60 میلیون پیامک بالغ می‌شود.