روان‌شناسی در سینما

 

 

هانیبال لکتور را در فیلم سکوت بره‌ها به یاد دارید؟ روان‌شناس دیوانه‌ای که برای پیدا کردن یک قاتل زنجیره‌ای خیلی خطرناک که روزی یکی از بیماران خودش بوده...

 

بیمار روانی، جنایتکار یا یک افسرده آرام همیشه حضور خیلی چشمگیری در سینما داشته ‌است. البته در بسیاری از این فیلم‌ها یک شخصیت بیمار روانی وجود دارد که بالاخره هم کنترل خودش را از دست می‌دهد و جنایتی مرتکب می‌شود. اینجاست که پای روان‌شناس‌ها وسط می‌آید تا با کمک پلیس، قضیه را حل و فصل کنند.
هانیبال لکتور
 را در فیلم سکوت بره‌ها به یاد دارید؟ روان‌شناس دیوانه‌ای که برای پیدا  کردن یک قاتل زنجیره‌ای خیلی خطرناک که روزی یکی از بیماران خودش بوده، به افسر اف‌بی‌آی کمک‌های روان‌شناسانه می‌‌کند؛ البته از همانجا در زندان. 

 

روان‌شناسی که با روحیه‌ای بسیار هنرمندانه نقاشی می‌کشد و بوی عطر را از شیشه‌های محافظ زندان به عنوان مدرک و سندی برای روان‌شناسی خانم پلیس استفاده می‌کند. همین روان‌شناس خودش در جایی از فیلم زبان یکی از نگهبان‌هایش را با دندان از حلقومش بیرون می‌کشد.
البته ماجرا همیشه هم به این شکل نیست. خیلی وقت‌ها اینطور نیست که یک اتفاق بزرگ یا یک جنایت وحشتناک به‌عنوان عکس‌العملی از یک بیمار روان‌پریش نمایش داده شود. بلکه گاهی شخصیت فیلم‌ها، آدم‌هایی با زندگی‌های ساده و معمولی هستند که از دردهای روانی پنهان رنج می‌برند. گاهی هیچ آقا و خانم روان‌شناسی هم در فیلم نیست که آن شخصیت را برایمان موشکافی کند و این ماییم که باید به عنوان مخاطب زحمت این کار را هم بکشیم.

بسیاری از فیلم‌های وودی آلن نمونه‌های خوبی از این دست هستند، در اغلب آنها خود  او را به عنوان آدمی با بیماری روانی می‌بینید که روی یکی از آن صندلی‌های تک نفره راحتی نشسته‌ و با دست‌هایی که دائم میان زمین و هوا معلق و در حرکتند و چشم‌هایی که از زیر عینک، اطراف را به‌سرعت و با اضطراب نگاه می‌کنند به‌سوالات روان‌شناسش بریده بریده و ظاهرا بی‌ربط جواب می‌دهد. 

برای وودی آلن روان‌شناس‌ها در زندگی شخصی هم اهمیت ویژه‌ای دارند و او واجب می‌داند که به‌طور منظم خودش را به یکی از آنها نشان بدهد؛
 البته اگر فیلمسازی، برایش فرصتی باقی بگذارد. 
یکی دیگر از نمونه‌های خیلی مشهور این نوع فیلم‌ها دو فیلم سینمایی
 «درخشش» اثراستنلی کوبریک و «دیوانه از قفس پرید» اثر میلوش فدرمن است که بازیگر محبوب سینما جک نیکلسون در هر دو این فیلم‌ها نقش آدمی را بازی می‌کند که با آدم‌های اطرافش متفاوت است. 

 

البته تفاوت‌های خطرناکی که در هر دو آنها به کشته شدن خودش ختم می‌شود. نمونه‌ فیلم‌هایی از این دست هر سال در سینماهای دنیا ساخته می‌شود. 
از سینمای ایران گرفته تا هالیوود، سینمای اروپا و حتی سینمای آمریکای جنوبی و بالیوود. به هرحال دوره روان‌شناسی یک بار دیگر فرا رسیده و اینبار در دسترس همگان!

 

 

https://t.me/entekhab123

مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب

تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی

فرزاد سلحشور     0616-638-0922

مرکز مشاوره تلفنی