«عشق را
نباید تمنا کرد» این سخن و طرز تفکر در بسیاری از زنان وجود دارد و حال
آنکه در باطن و وجود خود این عشق را خواستارند و طالب حمایتند. در مطالب
قبل مکرراً گفتیم که از نیازهای اختصاصی زنان و به اصطلاح ونوسیها دریافت
توجه و حمایت است. زن و مرد به لحاظ جنسیت خود در غالب مواقع دارای نیازهای
اختصاصی هستند. در گرو شناخت این نیازها و برطرف نمودن و توجه به طلب هر
یک از آنان است که همسران در زندگی زناشویی میتوانند روابط موثر و راضی
کنندهای را برای یکدیگر ایجاد کنند و در جهت رشد و شکوفایی عشق تلاش موثر
داشته باشند. نیاز به حمایت و توجه و محبت از جمله این نیازهاست. زنان به
جهت عواطف و احساساتی که دارند خود حامیان مطلوبی هستند. و هر اندازه به
کسی محبت و عشق بیشتری داشته باشند حمایت خود را بیشتر نثار او میکنند.
اما در قبال این بذل توجه و اعتنا خود نیز خواهان توجهند و بر این باور است
که اگر اطرافیان و به ویژه همسر او، به او علاقمند است قاعدتاً باید او
نیز این طلب و خواسته را درک کند و از حضور آن آگاه باشد. و این در حالی
است که ویژگیهای اختصاصی مردان چنین اقتضاء میکند که نیاز را از زن
بشنوند و درخواست را به وضوح مطلع شوند در غیر این صورت انگیزهای برای این
اقدام ندارند.