صحبت از
مرگ - عامل پایان بخش تمام توهم ها و تلذذ های کودکانه وجنون آور - همیشه و
همه جا دردآور است. مرگ که از میان تمام حقایق زندگی بدیهی ترین و
غیرقابل انکارترین است، مفهومی است که خواسته یا ناخواسته و به شیوه های
مختلف از صحبت پیرامون آن طفره می رویم. با اینکه از سنین کم یاد می گیریم
که مرگ روزی فرا می رسد و گریزی از آن نیست و با افزایش سن قطعیت آن را
باور می کنیم ولی باز هم از فکر اینکه روزی به ناچار باید زندگی را ترک
کنیم، به گونه ای هوشیار و ناهوشیار دوری می کنیم. یکی از دلا یل اصلی
چسبیدن به گهواره زندگی - گهواره ای که بیشتر بخشنده رنج است تا آرامش - و
فرار از مرگ، ترس ریشه ای انسان نسبت به نیستی است.