آیا انرژی درمانی تاثیر دارد؟

از سالها پیش، تمدن‌های کهن، در درمان امراض و بیماری‌ها همواره به عوامل غیرمادی و باطنی توجه داشته‌اند. متون قدیمی هند،‌ چین، تبت، مصر باستان، یونان قدیم، روم باستان، در زمینه مان، همگی گویای توجه حکیمان و درمانگران آن زمان به عناصر غیرمادی‌اند. در اکثر این متون، اگرچه با نام های متعدد، اما با مفهومی مشترک با یک چیز رو به رو می‌شویم و آن تاکید بر وجود یک انرژی جاری در جهان و بدن و اثر آن بر زندگی انسان و بر سلامت جسمی و روانی اوست. همگی این تمدن‌ها به شکلی معتقدند که در بدن انسان جریانی حیاتی هست، که اگر سیر آن دچار توقف یا کاستی شود موجب عدم توازن در نیروهای درونی و در نتیجه اثرات سوء جسمی و روانی می‌گردد؛ و بسیاری از روش‌های درمانی این درمانگران نیز بر پایه اصلاح این انرژی و جریان طبیعی آن بنیان نهاده شده است. لذا از انواع این سیستم‌ها با عنوان انرژی‌ درمانی یاد می‌شود. همان‌طور که ذکر شد انرژی‌درمانی اشکال مختلفی دارد. شاید به دلیل سر و کار داشتن این درمانگران با ابعاد غیرمادی مؤثر در بهبود بیماران،‌ گاهی به اشتباه این درمانگران را شفاگر نامیده‌اند و از این‌ رو موضوع شفاگری و درمانگری در زمینه های مانند انرژی‌ درمانی به هم آمیخته است. شاید در نگاه اول،‌ اهمیت یا به‌عبارتی مضرات این درهم‌آمیختگی به چشم نیاید اما با نگاهی دقیق‌ تر متوجه آسیب ها و محرومیتی می‌شویم که در اثر این تصورات اشتباه، انسان دچار آن می‌گردد. انواع درمان،‌ چه درمان‌های متداول، چه درمان‌های غیرمعمول مانند انرژی‌درمانی، به هر حال به عوامل و اجزائی بیرونی وابستگی دارند و در هر حال روش‌های زمینی(اگرچه نامتعارف) به حساب می‌آیند اما شفا منشایی الهی و آسمانی داشته و تفاوت‌های بسیاری با انرژی‌ درمانی دارد.
جهت شناخت برخی از این روش‌ها و رفع توهمات حول آنها، در این گفتار، به معرفی بعضی از روش‌های انرژی‌درمانی که دارای معروفیت بیشتری هستند می‌پردازیم و توضیحاتی مقدماتی را درباره این روش‌ها ارائه می‌دهیم.

به جز متون و دانش کهن که مؤید وجود جریان و میدانی انرژیک(مغناطیسی) در بدن انسان هستند، امروزه دانشمندان نیز از طرق علمی و قابل اثبات به این باور رسیده‌اند که بدن انسان دارای یک میدان مغناطیسی است که قابل عکس‌برداری هم می‌باشد و از این میدان با عنوان کالبد انرژیک یاد می‌شود. درواقع، همه وش‌های انرژی‌درمانی متمرکز بر این کالبدند. به‌عبارتی درمانگران تلاش میکنند با شناخت کیفیات کالبد انرژیک انسان اعم از رنگ، درجه روشنایی، حفره‌ها و برجستگی‌ها و... و به‌کاربردن روش‌هایی برای تغییر، ترمیم و رفع کیفیات منفی، به سلامت انسان کمک کنند.
یکی از این روش‌ها «مغناطیس درمانی»‌ است. در مغناطیس‌درمانی فرد مبتلا به‌مدت مشخصی در معرض میدان مغناطیسی ثابتی قرار می‌گیرد. طرفداران مغناطیس‌درمانی اعتقاد دارند خاصیت مغناطیسی به‌گردش خون کمک کرده و روی آهن موجود در هموگلوبین خون تاثیرگذار بوده و باعث تعادل الکترومغناطیسی بدن می‌شود. در مغناطیس‌درمانی از وسایلی هم‌چون دستبندهای مغناطیسی، جواهرآلات، تشک، پتو، النگو، کفش و ... استفاده می‌شود. یکی دیگر از روش‌های مغناطیس‌درمانی، درمان با آبی است که دارای خاصیت مغناطیسی می‌باشد. برخی از سایکیک‌ها نیز برای تقویت نیروهای فراروانی خود، ساعاتی مشخص در روز را در یک میدان مغناطیسی قرار می‌گیرند. گرچه این روش باعث تسکین عده‌ای شده است اما نتایج سوء بسیاری نیز در برداشته. آمارها نشان می‌‌دهند میدان‌های قوی الکترومغناطیس موجب سرطان سینه، بارداری غیرعادی، ناهنجاری‌های کروموزومی و ... می‌شود. و این همان جایی است که ارزش شفای همه جانبه الهی که در هماهنگی کامل و بدون هیچ نقصانی است، مشاهده میشود.
روش دیگری که متکی بر میدان الکترومغناطیسی بدن است، «پولاریتی» می‌باشد. پولاریتی در لغت به‌معنی تمایل قطبی، تضاد و تقارن است و منظور سیستمی است که بر پایه پولاریزه یا قطبی کردن بدن استوار است. توازن انرژی پولاریتی به‌معنای ایجاد تعادل بین قطب‏های مثبت و منفی انرژی مغناطیسی است. قسمت بالای بدن انسان انرژی مثبت دارد حال آن‌که پاها دارای انرژی منفی‏اند. سمت راست بدن مثبت و سمت چپ منفی است. وقتی قطب‏های مثبت و منفی در برابر هم قرار بگیرند، یک جریان جاذبه بین آنها برقرار می‏شود. به‌همین صورت انرژی پولاریتی هم به‌طور مغناطیسی در طول مسیرش، نیروی حیاتی قطبین بدن را هماهنگ می‏کند.

بعضی از شیوه های انرژی‌درمانی،‌ پیوند میان کالبد انرژیک انسانی و انرژی جهانی را مورد توجه قرار داده‌اند. یکی از این روش‌ها «ریکی» است. در روش ریکی درمانگر دست‏هایش را بر روی نقاط خاص و پر اهمیتی که شناخته شده‏اند قرار می‏دهد و یا آن را با فاصله بر بالای بدن نگه می‏دارد. در این شرایط بیمار جریان انرژی را به صورت سیاله‏ای گرم، سرد و یا یک جریان عجیب که از بدن او گذر می‏کند احساس می‏نماید. این جریان انرژی بیشتر در ناحیه‏ای تمرکز پیدا می‏کند که نیاز به این انرژی دارد.
از جمله درمان‌های دیگر که با اتکاء به میدانی انرژیک، به جز هاله انسانی، صورت می‌‌گیرد «درمان پرانیکی» است که توسط «چوآکوک سویی»(۱) ابداع گردید. در این روش ادعا می‌شود که درمانگر به‌وسیله پرانای موجود در هوا بر روی کالبد اختری(هاله) کار می‏کند و به‌وسیله تکنیک‏هایی جهت تقویت هاله، نسبت به پاکسازی کانال‏های اتریک اقدام می‌کند تا جریان طبیعی در آن بار دیگر برقرار گردد. بنابراین در درمان پرانیکی درمانگر سعی می‌کند با استفاده از نیروی پرانا به درمان بیماران بپردازد.
در برخی دیگر از انواع روش‌های انرژی‌درمانی،‌ برخلاف روش‌هایی که ذکر شد، درمانگر نیاز به تماس مستقیم با بیمار ندارد و سعی می‌کند بدون تماس مستقیم، اقدام به تاثیرگذاری بر هاله درمانگری و اجرای روش درمان کند. روش «رادیونیک» روشی از همین دسته است که مستلزم تشخیص بیماری از راه دور می‏باشد، به انضمام جعبه‏ای سیاه با طرحی ویژه که نمونه‏های انرژی نامتعادل را ردیابی می‏کند و بعد از آن، درمانگر امواج شفابخش مناسب را به‌وسیله تنظیم جعبه، از راه دور انتقال می‏دهد. روش درمانی رادیونیک بر این قاعده استوار است که همه موجودات از طریق حوزه وسیع انرژی اطراف به‌هم مربوط هستند.

نوع دیگری از درمان که بدون حضور مستقیم درمانگر انجام می شود، «درمان خارج از بدن» و «درمان غیرحضوری» است، که نسبت نزدیکی با هم دارند. در روش درمان غیرحضوری درمانگر توجه خود را به‌تصویر ذهنی از کسی جذب می‏کند که در آنجا حضور ندارد و یا از تکنیک‏های دیگری استفاده می‏نماید، اما در درمان خارج از بدن، ادعا بر این است که کالبد اختری درمانگر از بدن او جدا شده و در مکانی که شخص مبتلا حضور دارد، به ‌انتشار امواج شفابخش و درمان می‏پردازد.
علاوه بر روش‌هایی که بر میدان‌های انرژیک غیر از کالبد انسانی تکیه دارند، روش هایی نیز هستند که بر یاری موجودات انرژیک و روحی در درمان بیماری‌ها تکیه می‌کنند. در این روش‌ها درمانگر معتقد است که می‌تواند با فراخوانی ارواح و جلب کمک و یاری آنها،‌ به درمان بیماران بپردازد. ارتباط با ارواح برای درمان بیماری‏ها از گذشته‏های دور در مکاتب و فرهنگ‏های مختلف و در میان سرخپوستان آمریکا، قبایل آفریقا، شمن‏ها، مردم تبت (...) متداول بوده است. این طریق از درمان نیازمند درمانگری است که با قلمرو ارواح مرتبط باشد تا انرژی شفابخش الهی بتواند از طریق ارواح به دستان او برسد. اغلب اوقات نوعی از ارواح قادرند از طریق میدان نیرویی که به وسیله درمانگر ایجاد می‏شود، حضور یابند. آنگاه درمانگر خود را در اختیار اشارات روح قرار می‌دهد تا دستانش را هدایت کند. این اشارات مانند مغناطیسی قوی است که دست درمانگر را در هاله بیمار جلو و عقب می‏برد و یا آن را بر روی نقطه به ‏خصوصی معلق نگاه می‏دارد. درجه درمان به‌کیفیت میدان انرژی درمانگر بستگی دارد؛ و این خود باز دلیلی بر دخالت عامل انسانی است که عاری از خطا و اشتباه نمی‌باشد. لذا این نوع درمان نیز به نتایج قطعی و همه جانبه دست پیدا نمی‌کند.

برخی دیگر از انواع انرژی‌درمانی به‌صورت گروهی انجام می‌شود. «درمان گروهی» روشی است که در آن بیش از یک نفر برای شخص خاصی انرژی شفابخش می‏فرستند. درمان گروهی می‏تواند به شکل حضوری یا از راه دور انجام پذیرد. در درمان غیرحضوری، گروه ممکن است به طور هم‏زمان یا در زمان‏های متفاوت انرژی بفرستند، آنها ممکن است همگی در یک مکان حضور داشته باشند، یا اینکه هر یک از آنها از خانه خود انرژی را منتقل نمایند.

«حلقه درمانی» نیز روش دیگری از درمان گروهی است. دایره، نماد ابدیت و کمال است. با شکل دادن یک دایره می‏توان یک حلقه انرژی به‏وجود آورد. برای انجام این کار می‏توان به‏شکل دایره نشست یا ایستاد و دستان را روی شانه‏ها یا کمر فردِ سمت چپ خود قرار داد و بعد انرژی را جاری کرد. اگر گروه آرام، هماهنگ و متحد باشند، تأثیر دلپذیرتری به همراه خواهد داشت. این شیوه، روشی برای به جریان انداختن انرژی در یک گروه است. اگر تعداد بیشتری درمانگر حضور داشته باشند، می‏توان حلقه را به‌یک مارپیچ گسترش داد که مرکب از انرژی و قدرتی است که در این نماد وجود دارد.

جهت رزرو مشاوره تلفنی و حضوری با این شماره تماس بگیرید 09374071940