بیوشیمی عشق :
در شروع رابطه عاشقانه هورمون دوپامین ( Dopamine ) در مغز فرد ترشح می گردد. دوپامین باعث می شود فرد، مهربان تر، نرم تر ، شیرین تر و با احساس تر شود.
به خاطر دوپامین است که اسمان آبی تر و محیط زیبا تر می شود. حالات روانی و هیجانی فرد هم تغییر می یابند. فرد هیجان زده و شاد می شود.
در همین مدت هورمون تستسترون ( Testosterone ) ترشح می شود و باعث افزایش میل جنسی خواهد شد. اگر چه تستسترون باعث تولید احساس خشونت هم می گردد. یکی از عوامل خشونت های کلامی و فیزیکی در دوره عاشقی به همین علت است.
بعد از این مرحله هورمون نورپینفرین ( Norepinephrine ) ترشح پیدا می کند . این هورمون بسیار محرک است و باعث می گردد فرد بی قراری را تجربه کند. بی خوابی و عدم تمرکز و ... می گردد به طوری که گاهی قیافه معشوق را هم نمی تواند به یاد نمی آورد.
همزمان هورمون فنیل اتیل آمین ( PEA ) ترشح پیدا خواهد کرد. این هور مون باعث تولید رضایت و شیرینی در شخص می شود و به همین دلیل فرد به دنبال معشوق خواهد بود.
این هورمون حتی باعث احساس گیجی ، از دست دادن اشتها و عدم میل به غذا هم خواهد شد.
اگر در این دوره سطح هورمون ( PEA ) به مرور کاهش یابد فرد دچار افسردگی خواهد شد.
در تمامی مراحل سیستم پاداش مغزی که شامل اعصاب و گردش خون است، شروع به عمل می کند و پیام هایی به پوست، جهاز هاضمه و آلات تناسلی ارسال خواهد نمود.
اگر همچنان محرک بیرونی یعنی معشوق وجود داشته باشد سیستم پاداش مغزی باعث می گردد فرد هر لحظه به دنبال معشوق باشد و زمان هایی که معشوق در دسترس نیست با یاد اوری خاطرات، دیدن عکس ها و پیام ها آن احساس را تجربه کند. در برخی موارد فرد به دلیل سیستم پاداش مغزی معشوق را نمی خواهد بلکه فقط احساس عاشقی را می خواهد. یعنی معشوق مهم نیست و لذت از احساس عاشقی مهم است.
مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب
تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی:
0922-638-0616 سلحشور
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.