اضطراب میتواند ناشى از یک وضعیت روحی ـ اجتماعى، فیزیکى، زیستشناختى،
اختلالات طبى، اثرات جانبى داروها و یا ترکیبى از این موارد باشد. هنر یک
پزشک در این است که اضطراب شما را در مجموعهاى از این عوامل تشخیص دهد
نواع و اقسام بیماریهاى طبى میتوانند علائمى شبیه علائم اختلالات اضطرابى ایجاد کنند.
ـ اثرات مصرف داروهاى روانگردان و مواد مخدر
ـ پرکارى تیروئید، کمکارى تیروئید و کمبود ویتامین ب١٢
ـ وجود غدهاى در غده فوق کلیوى بهنام فئوکروموستیوم، هورمون اپینفرین(Epinephrin) تولید میکند که میتواند موجب علائم اضطرابى بهصورت حملهاى شود.
ـ برخى ضایعههاى مغزى علائمى ایجاد میکنند که شبیه علائم اختلال وسواس عملى است.
ـ بینظیمهاى قلبى علائم جسمى اختلال هراس (پانیک) را ایجاد میکند.
ـ کمبود قند خون (هیپوگلسیمی) میتواند علائمى شبیه علائم اختلال اضطرابى تولید کند.
بسیارى از کودکان هنگام قرارگیرى در وضعیت جدید مثل روبرو شدن با افراد
جدید، احساس اضطراب کرده و بهطور خجالتآورى به مادر و پدر، افراد فامیل و
یا وابستگان به اصطلاح «آویزان» میشوند.
معمولاً والدین میتوانند آنها را تشویق به خروج از «منطقه امن» بکنند. هر
چند بعضى از کودکان در مقابل این شرایط مقاومت کرده و آنها را نمیپذیرند.
بهمنظور کمک به کودکان در این موقعیت باید صبر و حوصله کافى داشت
بهطوریکه آنها احساس اعتماد به نفس کافى جهت مقابله با مسائلى که به
نظرشان مشکل مى آید را کسب کنند.
بسیارى از والدین از این احساس کودکانشان آگاه نیستند تا روزى که آنان به
مشکلى برخورد میکنند مثل روز رفتن به مدرسه و ... منشاء این اضطراب در
کودکان ناشناخته میباشد. اغلب ترکیبى از یک ترس ناشناخته و فقدان کنترل
همراه با یک طبیعت ناشى از شرم و خجالت زمینه بسیارى از اضطراب کودکان را
تشکیل میدهد.
بسیارى از شکایتهاى کودکان در دوران ابتدائى مدرسه همچون درد معده یا سوزش
سر دل و یا دردهاى پراکنده دیگر، ناشى از وجود یک اضطراب نهفته در کودکان
است که وجود اختلاف در خانواده و نگرانى در پدر و مادر میتواند از علل آن
باشد که این نگرانى مستقیماً به کودک انتقال یافته و با این شکایات بروز مى
کند.
شایعترین اختلالات اضطرابى در کودکان و نوجوانان عبارتند از:
ـ اضطراب جدایى (Separation Anxiety)
ـ اضطراب امتحان (Exam Anxiety)
ـ اضطراب اجتماعى (Social Anxiety)
ـ ترس از مدرسه (School Phobia)
عوامل موثردر اضطراب نوجوانان و مقابله با آن
سرچشمه بسیاری از ناراحتیهای ظاهراً غیر منطقی نوجوانان اضطرابی است که از
عوامل گوناگون از جمله عوامل زیر ناشی میشود : تغییرات جسمانی از قبیل
نگرانی از دیررسی بلوغ بخصوص در پسرها، نگرانی از زود رسی بلوغ بخصوص در
دخترها، ترس و احساس خجالت از تغییر جسمانی و رنج ناشی از عدم پذیرش
تغییرات جسمانی، عدم پذیرش از جانب همسالان، مستقل شدن، بروز رفتار
پرخاشگرانه، غیر منطقی بودن، نداشتن مهارتهای لازم برای زندگی، تمایلات
جنسی و آشفتگی در نقش. در اینجا به طور مختصر بعضی از این عوامل مورد بررسی
قرار می گیرند:
نحوه رویارویی با رنج ناشی از تغییرات جسمانی
تغییرات ناشی از دوران بلوغ را نوجوان بهتدریج میپذیرد. علت اصلی نگرانی
در مورد نکات دیگری همچون زودرسی و دیررسی بلوغ و احساس خجالت در مواجهه
با تغییرات جسمانی، عدم آگاهی، آگاهی ناقص یا محدود و یا اطلاعات نادرست
نوجوان در زمینه های مختلف بلوغ و تغییرات جسمانی ناشی از آن است، که
بهترین راه پیشگیری نیز فراهم آوردن آگاهی و بینش دقیق، صحیح و به موقع
است. والدین باید قبل از پیدایش علایم ثانویه بلوغ فرد را بطور مناسب و با
مراعات شئون اخلاقی، در جریان مسائلی از جمله سن بلوغ، عوامل موثر در
پیدایش بلوغ و تغییرات جسمانی و آثار روانی آن بگذارند. والدین و مربیان با
فراهم آوردن جوی آزاد و سالم باید این امکان را به نوجوان بدهد که سوالات،
افکار، احساسات و احیاناً نگرانیهای خود را صادقانه مطرح و جوابهای مناسب
دریافت کند و نباید بگذارند تا نوجوانان برای یافتن پاسخ سوالات خود کسانی
که صلاحیت ندارند از جمله همسالان مراجعه و دچار انحراف و اضطراب شود. در
مواردی که نوجوان نمی تواند مسائل را حضوری با والدین مطرح کند، باید
مربیان و اولیای مطلع و متعهد مدرسه در حد مجاز نوجوان را راهنمایی کنند و
با ارائه کتابهای مناسب و بحثهای مفید، زمینه بدست آوردن اطلاعات سالم را
فراهم آورند.
رویارویی با اضطراب ناشی از عدم پذیرش از جانب همسالان
نتایج پژوهشی نشان داده است که ناامنی، وابستگی شدید و ناسالم نوجوان به
والدین، ناتوانی یا نداشتن مهارتهای لازم در برقرار کردن روابط عاطفی،
اجتماعی و اخلاقی سالم، تفاوت در فرهنگ خانواده ها و بخصوص عدم پذیرش
ارزشها و آداب و رسوم گوناگون، موجب اضطراب بسیاری از نوجوانان می شود.
برای اینکه نوجوانی که تجربه های ذکر شده را نداشته است دچار اضطراب شدید
نشود و یا اضطراب او ادامه پیدا نکند اقدامات زیر مفید است :
-
والدین باید گرایش فرزند خود به همسالان را بدرستی درک کنند، زیرا این یک
نیاز طبیعی است که بخواهد مورد توجه و حمایت همسالان قرار گیرد.
-
والدین با نوجوان در مورد گزینش دوست توافق نمایند تا دچار تعارض نشود و پنهان کاری نیز نکند.
-
باید سعی کنند به طور منطقی با نوجوان روبرو شوند و در وقت مناسب، با
گفتگوی ملایم و استدلال، او را متوجه نتایج نامطلوب بعضی از معاشرتها کنند.
-
والدین و مربیان برای دوستان نوجوان باید اعتبار و احترام قایل باشند.
-
والدین و مربیان و... باید در همه مواقع بخصوص در برابر همسالان، احترام و شخصیت نوجوان را حفظ کنند.
رویارویی با اضطراب ناشی از دوگانگی و ترس از مستقل شدن
یکی از عمومی ترین نیازهای نوجوان کسب استقلال از افراد خانواده و دیگران
است. مطالعات نشان داده که اضطراب در کسانی بیشتر دیده می شود که دچار
ناامنی شدید، عدم اعتماد به نفس، وابستگی ناسالم به والدین بخصوص مادر
هستند. کسب استقلال در بسیاری از نوجوانان اضطراب ایجاد می کند. از جمله
حالاتی که در زمینه مستقل شدن دیده می شود، تضاد و دوگانگی است، یعنی
نوجوان در حالیکه می خواهد و می داند که باید مستقل شود از استقلال نیز می
ترسد. برای جلوگیری از این دوگانگی والدین باید وضعیتی فراهم آورند تا
نوجوان با بدست آوردن اعتماد بنفس، امنیت روانی و جرات تجربه کردن، بتدریج
درصدد کسب استقلال برآیند. یکی از دلایل اساسی در اضطراب ناشی از مستقل
شدن، عدم آگاهی از وضعیتی است که نوجوان بعد از مستقل شدن پیدا خواهد کرد.
به نوجوان باید مسئولیت و فرصت داد که در بسیاری از امور مربوط به خود
اظهار عقیده کنند و تصمیم بگیرد، ولو اینکه اشتباه کند و نباید نوجوانان را
به خاطر اشتباهاتشان مورد تنبیه یا تحقیر قرار داد بلکه باید به آنها این
فلسفه را آموخت که زندگی سراسر تلاش و مبارزه است و آنها می توانند از
خطاهای خود درسهای مفید بیاموزند. در نیاز نوجوانان به کسب استقلال
تفاوتهای فردی وجود دارد به همین دلیل نباید آنها را مقایسه ملامت آمیز کرد
زیرا گاهی باعث دلسردی، احساس نا امنی و اضطراب می شود.
رویارویی با اضطراب ناشی از بروز رفتار پرخاشگرانه
یکی از خصوصیات بعضی از نوجوانان مخالفت با افراد مختلف در خانه و خارج از
آن است که گاه بصورت پرخاشگری کلامی یا غیر کلامی بروز می کند. عدم
توانایی در کنترل رفتار پرخاشگرانه باعث اضطراب بسیاری از نوجوانان است.
بطور خلاصه بالا بردن میزان مقاومت و تحمل کودک در برابر ناکامی و سختیها،
ارضاء صحیح نیازهای کودک، ایجاد امنیت روانی و بوجود آوردن الگوهای رفتار
مناسب می تواند در پیشگیری رفتار پرخاشگرانه موثر باشد. اگر این اقدامات
بموقع انجام نشود باید در زمان حال امکاناتی فراهم آوریم که نوجوان کمتر
پرخاشگری کند و با اضطراب کمتری روبه رو شود. توصیه های زیر در این زمینه
مفید است:
-
والدین و دیگران باید تا حد ممکن از امر و نهی های زیاد، بی مورد و غیر اصولی خودداری کنند.
-
از ایجاد ممنوعیت و محدودیتهای بی مورد که مغایر با نیاز نوجوان به کسب آزادی و استقلال است خود داری کرد.
-
با تقویت روحیه نوجوان بخصوص تکیه بر مهارتها و تواناییهای مثبت او، باید روشهای مناسب مواجهه با ناکامی را به او آموخت.
-
به نوجوان باید آموخت که در مقابله با خشم به جای اینکه بدون تفکر خشمی
کنترل نشده ابراز دارند منطقی برخورد کنند و بدون توهین و تحقیر به دیگران
ابراز وجود کنند و عواطف خود را بیان کنند.
-
باید به او فهماند که نحوه برخورد دیگران با او تا حدی نتیجه رفتار خود اوست.
-
در برابر پرخاشگری نوجوان نباید از تنبیه یا تحقیر استفاده کرد، زیرا این
رفتارها خود باعث تشدید پرخاشگری می شوند بهتر است به عمل پرخاشگرانه او،
پاسخ نداد، منتها باید به نوجوان فهماند که بی اعتنایی ظاهری به پرخاشگری
او حمل بر تائید یا قبول آن نیست
۱-رژیم غذایى
رژیم غذایى فاکتور بسیار مهمى است
براى آنکه از تغذیه سالم برخوردار باشید توصیه مى شود :
١- متنوع بخورید .
٢- مصرف غذاهاى پرچرب و یا شیرین را محدود کنید .
٣- از مصرف مقادیر زیاد نمک و کافئین پرهیز کنید .
٤- ویـتامـینهاىA، D، Eو Kرا
بیش از مقادیر مجاز مصرف نکنید زیرا بدن این ویتامینها را ذخیره مى کند و
اگر مقادیر زیادى از آنها در بافتهاى بدن تجمع یابند ممکن است اثرات سمى
داشته باشد.
٥- در روز چندین بار غلات و به اندازه کافى سیب زمینى بخورید.
٦- در مورد سبزیجات و میوه اصل پنج بار در روز را فراموش نکنید.
٧- روزانه به اندازه کافى لبنیات و حداقل یک بار در هفته ماهى بخورید، گوشت و تخم مرغ به اندازه مصرف کنید.
٨- به اندازه بنوشید، مصرف آب در زندگى حیاتى است و باید روزانه ٨ لیوان (٢ لیتر) آب بنوشید.
٩- خوشمزه و سالم بپزید ، با آب کم ، با چربى کم و حرارت کم.
١٠- آهسته بخورید و لذت ببرید.
١١- بطور مرتب خود را وزن کنید و پر تحرک باشید.
١٢- نمایه توده بدن خود را محاسبه کنید.
همیشه سعى نمایید با تغذیه صحیح و فعالیت بدنى، نمایه توده بدن خود را در محدوده طبیعى نگهدارید.
۲-ورزش منظم
ورزش کردن خصوصاً ورزش منظم بهگونهاى تمام مراحل درمان اضطراب را تحت
تأثیر قرار میدهد. هنگامى که علت اضطراب مشخص شود و یک برنامه درمانى مشخص
تدوین گردد، بهراحتى درمانپذیر بوده و سریعاً شخص به زندگى عادى بر
میگردد ولى در صورت فقدان علت تشخیص، احساس اضطراب در یک پریود طولانى شخص
را آزار داده و از فعالیتهاى اجتماعى دور میسازد. پژوهشگران دریافتهاند
که پیادهروى تند و سریع به مدت ٤٠ دقیقه میزان اضطراب را بهطور متوسط تا
١٤ درصد کاهش میدهد.
۳ ـ مدیتیشن.
٤ـ اجتماعى باشید.
هنگامى که تحت فشار روانى هستیم غالباً بهطور غریزى تمایل پیدا میکنیم
که خود را از صحنه عمل کنار کشیده و به گوشهاى پناه ببریم. کارى بدتر از
این وجود ندارد؟!!! گوشهگیرى به تشدید استرس کمک میکند. در این زمان باید
سعى کنیم که با دوستان خود ارتباط بیشترى داشته باشیم.
باید ترتیبى دهیم که عدهاى بچه کوچک کنار ما باشند، کودکان میدانند که
چگونه مارا مجبور به خنده کنند تا نگرانیمان را از یاد ببریم.
۵ـ هیجانات سرکوب شده خود را روى کاغذ بیاورید.
متخصصان معتقدند که نوشتن ساده هیجانات بر روى کاغذ موجب تسکین روحى و
روانى شخص میشود. نوشتن احساساتتان در دفترچه کمک میکند تا فشار روانى
ناشى از رویدادهایى مثل از دست دادن شغل، رنج بردن از مشکلات زناشوئى و ...
را تسکین دهد.
۶ـ بخندید و شوخطبع باشید.
مطالعات زیادى نشان داده که خنده میتواند یکى از سالمترین پادزهرهاى فشار روانى باشد.
هنگامى که میخندیم یا حتى طبق برخى تحقیقات موقعى که ما لبخند میزنیم
جریان خون به مغز افزایش مییابد و موادى بنام اندروفین (هورمانهاى ضد دردى
که در شخص احساس خوش و سلامت ایجاد میکند) در مغز آزاد میشود و سطح
هورمونهاى استرسزا را در خون پایین میآورد.
۷ـ ذهن خود را متمرکز زمان حال کنید.
اگر بتوانید ذهن خود را چنان پرورش دهید که امیدها و آمال خود را به کنارى
نهاده و موقع مناسب و مقتضى به سراغ تک تک آنان بروید،به آرامش ذهنى دست
خواهید یافت.
جادهاى که به آرامش ذهنى منتهى میگردد از راهى موسوم به توجه
میگذرد.این توجه به خود در هنگام عمل کردن به کارهاى ساده نظیر ظرف شستن و
... باعث میشود که به هیچ وجه بى هدف و سرگردان همچون بطرى بر امواج دریا
شناور نشویم.
٨ـ گوش دادن به موسیقى ملایم
برخى مطالعات اخیر نشان داده است که موسیقى آرام باعث آهسته کردن ضربان قلب و افزایش آندروفینها و کاهش اضطراب میشود.
٩ـ افزایش اعتماد به نفس
با داشتن اعتماد به نفس بالا حداکثر استفاده را از تواناییهاى خود در مواجهه با استرس خواهید برد و درنتیجه کمتر دچار مشکل میشوید.
اما افرادى با اعتماد به نفس پایین نه تنها از شیوه مناسبى جهت مقابله استفاده نمیکنند بلکه آسیب بیشترى نیز به آنان وارد میشود.
١٠ـ حمایت اجتماعى
وجود حمایت اجتماعى در زندگى هر فرد سبب میشود که در مقابل بحرانهاى
زندگى همانند سپر از وى دفاع کند. به همین دلیل ما باید شبکهٔ اجتماعى و
روابط اجتماعى خود را گسترش دهیم تا بتوانیم به آنها تکیه کنیم و فکر کنیم
که افرادى هستند که ما را دوست بدارند و ما نیز آنها را دوست بداریم.
با کسب حمایت اجتماعى در سطح بالاتر، احساس امنیت و اعتماد به خود افزایش
مییابد و در مقابل استرس و فشار روانى کمتر آسیب میبینیم.
١١ـ آمادگى براى موقعیتهاى تنشزا
باید یاد گرفت که در شرایط استرسزا فکر خود را از ترس و نگرانى دور کرد و
در جهت مفید قرار داد. مثلاً باید به کارى که در حال انجام است تمرکز نمود
و به زمینههاى اضطرابزای آن فکر نکرد.
مثلاً بازیکنان فوتبال به جاى فکر کردن به اینکه زیر نظر عده زیادى از
تماشاگران هستند به فعالیت و نقش خود در هنگام بازى متمرکز شوند.
١٢ـ کسب اطلاعات در مورد موقعیت
عدم اطلاع از موقعیت فشارآور سبب استرس و اضطراب بالاترى در افراد میگردد
بنابراین کسب آگاهى و اطلاعات در مورد موقعیتها و مواردى که مواجه خواهند
شد سبب میشود که از پیامد موقعیت مطلع شده و کمتر دچار نگرانى و دلواپسى
شوند.
مثلاً اگر بیماران قبل از عمل جراحى آگاهى یابند که عمل چگونه انجام خواهد
شد و میزان درد پس از عمل را بدانند و سیر بهبودى برایشان روشن شود، کمتر
دچار اضطراب میگردند.
١٣ـ تنآرامى (Relaxation)
طى آن عضلات بدن براى مدتى کوتاه بهطور ارادى منقبض گردیده و سپس به حالت
آرامش برمیگردند. این کار طى مراحل و سلسله مراتبى انجام میگیرد. با این
روش که به تنهایى و یا همراه با تکنیکهاى دیگر بهکار میرود نشانههاى
اضطراب کاهش مییابد.
١٤ـ راهحلهاى دیگر
راههاى دیگرى که میتوانید در چنین موقعیتى انجام دهید مورد توجه قرار
داده و آنها را بیازمایید و مناسبترین راه را انتخاب نموده و استفاده
نمایید.
٭ اجتناب از موقعیتهاى تنشزا و مشارکت کمتر در موقعیتهاى ناراحتکننده و
استرسزا نه تنها سبب کاهش اضطراب میشود بلکه باید سعى شود که در محیط
خانوادگى و ارتباطهاى بین فردى آرامش برقرار باشد.
٭ خودت باش. سعى کنید در موقعیتهاى فشارزا طبیعى رفتار نمایید و از نقش بازى کردن پرهیز نمایید.
٭ انتظارات، ترسها، مهارتها و امیدهایتان را بشناسید. لازم به ذکر است که
یک برنامه دارویى مناسب و قابل دسترس و یا انجام درمانهاى غیردارویى و
البته ترکیب آن دو، بهترین نوع درمان میباشد.
در بعضى از موارد اضطراب بدون نیاز به درگیرى پزشک در این ماجرا میتواند
درمان گردد. این موارد اضطراب طبیعى نام دارند که طى آن اضطراب به خوبى
توسط بیمار کنترل شده و برطرف میشود مثل ترس ناشى از امتحان نهایى و یا
ترس ناشى از مصاحبه. در چنین شرایطى استرس میتواند توسط اعمال و روشهاى
زیر تحت کنترل درآید:
ـ صحبت با شخص مورد اعتماد
ـ روشهاى ایجاد تمرکز
ـ حمام گرفتن طولانى
ـ استراحت در یک اتاق تاریک
ـ ورزشهاى تنفس عمیق
درمان دارویى
در گذشته داروهایى از خانواده بنزودیازپانها مانند دیازپام (والیوم)،
آلپرازولام (زانکس)، لورازپام (آتیوان) و باسپیرون در درمان اختلالات
اضطرابى مورد استفاده قرار میگرفت.
در حال حاضر استفاده از داروهاى ضدافسردگى مانندSertaline(Zoloft)، Paroxctine (Paxil)، Fluxetin (Prozac) و Venlafaxineکاربرد بیشترى دارد.
تجویز داروهاى ضد اضطراب یک پدیده مشخص در تمام دنیا است. تخمین زده
میشود که بین ١٠ تا ٢٠% از مردم در نیمکره غربى تقریباً بهطور مرتب از
این داروها استفاده میکنند. طبق اظهار نظر رسمى FDA(سازمان غذا و دارویى آمریکا) در سال ١٩٧٨، ده میلیون آمریکایى از داروهاى دسته بنزودیازپینها استفاده میکردهاند.
عدهاى معتقدند که این آرامبخشها روش مؤثر و کم هزینهاى در مقایسه با
سایر طرق درمانى است. عدهاى نیز بر اثرات مؤثر درمانهاى غیردارویى تأکید
دارند.
درمان غیردارویى
روان درمانی یک شیوه ی درمانی برای اختلالات روانی و مشکلات
روان شناختی و هیجانی است که مبتنی بر رابطه ی منحصر به فرد بین روان
درمانگر و مراجع است . در این شیوه از ابزار کلامی و همچنین تکنیک های
مختلف برای دست یافتن به تغییر استفاده می شود.
اهداف روان درمانی
- برطرف شدن علایمی که منجر به پریشانی شده اند
- تغییر الگوهای رفتاری آشفته
- بهبود روابط بین فردی
- مقابله ی بهتر با استرس های زندگی
- رشد شخصی و بالیدگی فردی
انواع روان درمانی
- روان کاوی
- روان کاوی یکی از رایج ترین سبک های روان درمانی است که بر پایه ی
نظریه روان تحلیل گری بنا شده است. در این نظریه اعتقاد بر این است که
رفتار انسان توسط تجارب گذشته او تعیین می گردد. تمرکز این درمان به روی
افزایش آگاهی مراجع از رفتارها و افکار ناهشیار و بدست آوردن بینشی درباره ی
احساست و انگیزه هایش است. درمانگران در این شیوه ی درمانی از تکنیک های
مختلفی اعم از کاوش تجارب زندگی فرد، مقابله با هیجانها، باورها ورفتارها و
تفسیر افکار ورفتارها استفاده می کنند
- رواندرمانی بین فردی
- بر روی زندگی فعلی و روابط درون خانواده، محیط کار و محیط اجتماع تمرکز
می کند. در این روش درمانی فرد یاد می گیرد که چگونه شیوه ای را که با
دیگران تعامل می کند مورد ارزیابی قرار دهد و راهبردهایی را برای حل مشکلات
بین فردی بیاموزد. موضوعات رایج درمانی معمولا مربوط به مشکلات مربوط به
تعامل با افراد مهم زندگی، مسایل مربوط به داغدیدگی های حل نشده، مشکلات
موجود در محیط کار وغیره می شود.
- رفتاردرمانی
- هدف رفتار درمانی تغییر رفتارهای ناسالم وناخواسته از طریق دادن پاداش،
تقویت و حساسیت زدایی است. حساسیت زدایی یا درمان مواجهه ای فرایندی است
که در آن فرد با موضوعی که او را مضطرب می کند مواجهه می شود و با پاسخ های
ناخواسته به مقابله می پردازد. در رفتار درمانی معمولا ما به همکاری افراد
دیگر به خصوص اعضای مهم خانواده و دوستان نزدیک نیاز داریم.
- شناخت درمانی
- هدف شناخت درمانی شناسایی و تصحیح الگوهای فکری تحریف شده است که منجر
به بروز عواطف و رفتارهای مشکل ساز می شود. در شناخت درمانی سعی بر این است
که الگوهای فکری متعادل تری جایگزین این الگوهای فکری مخرب شوند. همانند
رفتار درمانی در درمان شناختی نیز تمرکز بر روی مشکلات فعلی مراجع است تا
تعارضات مربوط به گذشته فرد.
- درمان شناختی _ رفتاری (CBT)
- شامل ترکیب درمان رفتاری و درمان شناختی است و هدف آن شناسایی باورها
ورفتارهای ناسالم و منفی و جایگزین کردن آنها با رفتارها و باورهای سالمتر
است. شکل معمول CBTجلسات 45 دقیقه ای هفتگی است و در این درمان به مراجع
تکالیف مختلف خا نگی داده می شود.
اشکال روان درمانی
- درمان انفرادی
- گروه درمانی
- زوج درمانی
- خانواده درمانی
آیا روان درمانی موثر است؟
تحقیقات نشان داده است که بیشتر افرادی که روان درمانی
دریافت کرده اند از علایم بیماری رها شده اند و توانسته اند در زندگی خود
عملکرد بهتری داشته باشند. روان درمانی نشان داده است که باعث بهبود
هیجانها و رفتارهای فرد می شود و با تغییرات مثبتی در مغز و بدن همراه است.
رازداری
اساسی ترین قسمت رواندرمانی راز داری است. مراجعان اغلب
اوقات موضوعاتی کاملا محرمانه را در جلسه درمان عنوان می کنند روان
درمانگران هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ قانونی موظف هستند که راز دار
مراجعان خود باشند و اجازه ی مطرح کردن مسایل مرتبط با مراجع را با هیچ فرد
ثالثی ندارند.
درمان غیردارویى شامل تکنیکهاى متعددى میباشد. در تمام این روشها به
بیمار آموزشهاى کلاسیک کسب آرامش یاد داده میشود و بدینوسیله بدن خود به
مقابله مؤثر و مستقیم با عوامل تنشزا برمى خیزد.
ـ تنآرامى یا آرامسازى (Relaxation)
ـ مواجهسازى (exposure)
ـ غرقهسازى (Flooding)
ـ حساسیتزدایی((Desensitization
ـ سرمشقدهى (Modeling)
ـ توقف فکر (Thought Stopping) ـ و موارد دیگر
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.