اوتیسم چیست؟



 نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی ، کلامی غیر طبیعی مشخص می شود . علائم این اختلال در سال های اول عمر بروز می کند.

 آمارها نشان میدهد از هر ٥٧ تا ٦٧ یک کودک، یعنی کمتر از دو درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم میباشند. دلیل این بیماری همچنان یکی از رازهای بزرگ علم پزشکی میباشد. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

افراد مبتلا به اوتیسم  یا در خودماندگی دارای سه نشانه مهم هستند:

1. دیر زبان باز کردن کودک و عدم توانایی در برقراری ارتباط چشمی

2. پاسخهای ناقص به روابط اجتماعی

3. بازیهای تکراری و غیر معمول

در نوع شدید، اغلب آنها از تماس های چشمی با دیگران پرهیز می کنند، و ساعتها یک بازی را تکرار میکنند. نوع بهتر اوتیسم،  اسپرگر نام دارد. آنها طبیعی حرف میزنند و در برخی قسمتها مثل نقاشی یا ریاضی میتوانند  بسیار بدرخشند.

 کودک در خودمانده، توانایی مدیریت احساسات خود و صبر کردن را ندارد. بنابراین هنگام ناراحتی یا عصبانیت، ممکن است جیغ بزند یا سر خود را به جایی بکوبد.

درخودماندگی هنوز درمانی ندارد اما میتوان آن را به مقدار زیادی بهبود داد.

خوردن قرص اسید فولیک سه ماه قبل و حین بارداری، چهل درصد احتمال ابتلا به اوتیسم را در کودک کم میکند.

 

مشاور و روانشناس مصطفی آفریدون



 

مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب

تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی:

0616-638-0922 فرزاد سلحشور

مرکز مشاوره تلفنی