تمرینات موثر برای تقویت قوه تخیل کودکان

یکی از بهترین چیزهایی که می توانید به کودک خود بیاموزید نقاشی، رنگ آمیزی و استفاده از رنگهاست. اما مدل سازی با گل یا موم نیز مفید است. موم مخصوصا مناسب است چون رنگی است، بوی خوبی دارد، جایی را کثیف نمی کند، می تواند بارها مورد استفاده قرار بگیرد، و به نظر می رسد جان دار است زیرا وقتی گرم می شود راحت تر شکل می گیرد. کافی است یک تکه موم عسل رنگی به کودک خود بدهید و بگویید آن را در دستهایش گرم کند. صرف تغییر شکل آن، قوه تخیل کودک را برای مدل سازی کردن با آن تحریک می کند. همزمان یک تکه موم را نیز در دستهای خودتان گرم کنید و شروع به تعریف یک داستان کنید، هر قدر هم که این داستان ساده باشد چیزی را برای ساختن به ذهن شما خطور خواهد داد.

می توانید بعد از پرسیدن عقیده فرزند خود، عقیده خود را نیز بیان کنید و تصمیم بگیرید چه چیزی را به اتفاق بسازید. حتما کار خود را بعد از کودکتان به پایان ببرید. تا به این طریق به قوه خلاق کودک خود میدان کامل را داده باشید. می توانید از سن خیلی پایین از موم عسل استفاده کنید زیرا کودکان خردسال از جنس آن، فشردن آن، و کش دادن آن لذت می برند و امکانات فوق العاده ای نیز برای خیالپردازی دارد.

مدتی بعد می توانید کودکتان را وادارید خودش اسباب بازیهایی بسازد. همه این کارها علاوه بر خلاقیت، مهارت، عشق به زیبایی و قدرت تشخیص و تصمیم گیری او را نیز تقویت می کند. چیزهای بسیاری وجود دارد که فرزند شما می تواند درست کند، بخصوص اگر شما به فعالیت های معینی علاقمند باشید. طریقه خیاطی، گلدوزی، بافتنی، قلابدوزی، منجوق دوزی، عروسک سازی و درست کردن هدیه ای ساده مثل دستمال یا رومیزی برای دوستانش را به او بیاموزید. پسرها هم می توانند مانند دختران این کارها را انجام دهند.

مواد طبیعی زیادی وجود دارند می توانید ضمن گردش خارج از منزل آنها را پیدا کنید. پوست درختان، شاخه های خوش فرم، بریده هایی از تنه درختان، پر پرندگان و برگهایی با اشکال جالب را جمع آوری کنید و در منزل با آنها تصاویر، تابلوها و طرحهای مختلفی درست کنید. البته همیشه می توانید لوازم کارهای دستی و هنری را از مغازه ها تهیه کنید، ولی بهتر است به کودک اجازه بدهید مواد کار را خودش انتخاب کند تا بیشتر به قوه تخیل فرزندتان میدان داده باشد.

انواع کتاب، مخصوصا کتاب ‌داستان‌های سفرهای خیالی، می‌توانند کودک را ترغیب کنند که داستان را تغییر دهد و نتیجه آن را به طور دلخواه پیش‌بینی کند و آن را به شخصیت‌های داستان انتقال دهد.در این سفرها کودک تشویق می‌شود تا موقعیت‌های موفقیت‌آمیز را در زندگی تصورکند. به این معنی که او در خیال رفتارهای جدیدی را برای خود ترسیم می‌نماید تا احساسی از تسلط و کنترل را به دست آورد.

بازی‌های نمایشنامه‌ای:در این بازی‌ها کودک می‌تواند نقش افراد قدرتمند یا افراد مورد علاقه‌اش را بازی کند. کودکان از تبدیل وقایع روزمره و یا تخیلاتشان به نمایشهای جالب و بازی کردن در این نمایشها، چیزهای زیادی می آموزند. هنگامی که کودک شما یک نمایشنامه ساده را طراحی می کند، افراد و شخصیتها را درون آن می چیند و نهایتا در این نمایش کوچک بازی می کند، مهارتهای کلامی و اجتماعی او افزایش می یابند. او با بازی کردن دوباره یا چندباره نمایشهایی که موضوع غم، شادی، ترس یا امنیت را در خود دارند، بر روی احساسات و عواطف خود تمرین می کند.عروسک‌ های خیمه‌شب‌بازی ،شن‌بازی و خمیربازی، آنها به کودک فرصت می‌دهند تا احساس قدرت کند.این بازی‌ها به کودک امکان می‌دهد تا برای خود دنیایی رویایی بسازد و آن را تحت کنترل خود درآورد.

می توانید از خودتان یک داستان بسازید و برای کودک بگویید؛ این کار به اندازه خواندن یک کتاب داستان می تواند برای او مفید باشد. همچنین اگر بتوانید از خود او به عنوان شخصیت اصلی داستان استفاده کنید، به کودک کمک خواهد کرد تا درک و احساسش را پیرامون خودش به عنوان یک موجود مستقل، پرورش دهد. البته او هم به زودی قادر خواهد بود که از خودش داستان بسازد و برای شما بگوید.

متخصصان بر این باورند که داشتن یک دوست تخیلی، نشانه خلاق و اجتماعی بودن کودکی است که راهی را برای غلبه بر ترسها و نگرانیهایش پیدا کرده است. برخی مطالعات نشان می دهند که تقریبا نیمی از کودکان در دوره ای از زندگی شان، یک دوست تخیلی داشته اند.با این حال، اگر کودک شما یک اشتباه انجام داد و پس از آن دوست تخیلی اش را مقصر دانست و سرزنش کرد، شما باید با وارد شدن به این صحنه، سعی کنید حقیقت را به او نشان بدهید. البته نباید او را به دروغگویی متهم کنید، بلکه آن رفتار یا عمل را مورد توجه قرار دهید. کودک خود و دوست تخیلی اش را وادار کنید تا آن اشتباه را جبران کنند (مثلا آشغالها را از روی زمین جمع کنند، یا عذر خواهی کنند، یا هر چیز دیگر) و برای او روشن کنید که آن عمل یا رفتار، به هیچ وجه قابل قبول نیست.

وقتی کودکی یک رویا دارد، بذر یک آرزو در دل او کاشته می‌شود. وقتی این بذر شکل گرفت و رشد کرد، امید پدید می‌آید.امید درون خود نیرویی دارد که انگیزه تولید می‌‌کند و انگیزه نیروی محرکه تلاش و تکاپو می‌گردد. این فرآیندی است که معمولا در تمام موفقیت‌ها طی می‌شود. حال اگر والدین، معلمان یا افراد دیگری که با کودک سر و کار دارند بخواهند به هر بهانه‌ای آتش رویاپردازی را در دل او خاموش سازند و کودک را به‌خاطر غرق شدن در رویاهای بی‌حد و مرز مورد سرزنش قرار دهند، فکر می‌کنید چه اتفاقی خواهد افتاد؟ بهتر است رویاهای کودک‌تان را حتی جذاب‌تر و زیباتر از آن چه در ذهن اوست جلوه دهید، اما هم‌زمان او را با واقعیت‌هایی که در زندگی واقعی برای رسیدن به یک رویا با آنها رو به رو خواهد بود، آشنا سازید و او را تشویق کنید که رویاهای ذهنی‌اش را به اهداف زمینی زمان‌بندی شده تبدیل کند. مثلا تصور کنید که فرزند شما می‌گوید دوست دارد در آینده دکتر یا مهندس شود، در حالی که در دوران دبستان هم شاگرد ممتازی نبوده است.

جهت رزرو مشاوره تلفنی و حضوری با این شماره تماس بگیرید 09374071940