بصورت کلوخ های سفید رنگی که تمایل به رنگ قهوه ای دارند به بازار عرضه می شود. ظاهر آن شباهت زیادی به تکه های کشک دارد. اطلاعات مستندی از نحوه تولید و ترکیبات آن وجود ندارد. در بررسی اطلاعات تیم پزشکی آینده در مشاوره های انجام شده از بیماران مختلف می توان به این جمع بندی رسید که: کراک از تقطیر هروئین و ترکیب آن با مواد شیمیایی خاص درست می شود. می توان گفت که در حال حاضر قوی ترین ماده مخدر در دنیاست بطوریکه یکبار مصرف آن معادل اعتیاد است!( برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به مقالات تیم پزشکی مراجعه نمایید)

 


کراک

  • تعریف:
    بصورت کلوخ های سفید رنگی که تمایل به رنگ قهوه ای دارند به بازار عرضه می شود. ظاهر آن شباهت زیادی به تکه های کشک دارد. اطلاعات مستندی از نحوه تولید و ترکیبات آن وجود ندارد. در بررسی اطلاعات تیم پزشکی آینده در مشاوره های انجام شده از بیماران مختلف می توان به این جمع بندی رسید که: کراک از تقطیر هروئین و ترکیب آن با مواد شیمیایی خاص درست می شود. می توان گفت که در حال حاضر قوی ترین ماده مخدر در دنیاست بطوریکه یکبار مصرف آن معادل اعتیاد است!( برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به مقالات تیم پزشکی مراجعه نمایید)
     

نحوه مصرف

کراک به سه صورت کشیدنی(دود کردن)، تزریقی و اسنیف(از طریق بینی) استفاده می شود. برای دود کردن آن از دو عدد سنجاق و فندک و یک لوله معمولا کاغذی استفاده می کنند. شنیدن صدای فندک زدن های مکرر در دستشویی خانواده را مشکوک به مصرف این ماده می کند! در حین سوختن بو ندارد و به علت قدرت مخدری و سهولت استفاده، مصرف آن به شدت در حال گسترش است. با سرعت بیش از حد انتظار فرد را از پا در می آورد.

کراک هروئین:

کراک هروئین مخدری رایج در افغانستان و ایران می‌باشد.

کراک هروئین یا هروئین فشرده یا دزومورفین یکی از آنالوگ های اوپیویید است و 8 تا 10 مرتبه قویتر از مورفین میباشد . شکل ظاهری آن به صورت تکه‌های بلور می‌باشد .در روسیه بنام کورکودیل هم متداول است ( به علت پیدا شدن طرح هایی شبیه فلس روی پوست مصرف کننده گان) و همچنین رد پایی از چند مورد مرگ در اثر مصرف این ماده در آلمان هم پیدا شده . بدلیل وجود ناخالصی ها ومواد سمی که برای ساخت آن بکار میرود باعث ایجاد اثرات جانبی دردناک و مرگ آور به شکل عفونت‌های گسترده در بافت‌های مختلف و اندام‌های بدن میشود . مصرف این ماده به روش تزریقی باعث صدمات شدیدی (قانقاریا) به بافت های اطراف محل تزریق میشود .

کراک هروئین در سال‌های اخیر به محبوب‌ترین مادهٔ مخدر ایران تبدیل شده و جای تریاک را گرفته‌است،[۱] و در افغانستان نیز رقیبی برای هروئین به‌شمار می‌رود. شیوهٔ مصرف کراک هروئین به دلیل امکان استفاده از سنجاق و سوزن نسبت به هروئین آسان‌تر است، اما اعتیاد آن بسیار شدیدتر می‌باشد .[۲][۳]

کراک کوکائین :

کراک کوکائین مخدری رایج در خارج از افغانستان و ایران می‌باشد.

کراک کوکائین

کراک کوکائین نوعی ماده مخدر با منشاء کوکائین می‌باشد و باور بر این است که از اوائل دهه ۸۰ میلادی ابداع شده‌است. کراک به صورت تکه‌های بلور است که به صورت تدخینی مصرف می‌شوند.[۱] در ترکیب کراک کوکائین، نمک کلرید آمونیوم و مقدار کمی آب وجود دارد. برای افزایش حجم کراک در تولید آن از بی کربنات سدیم (جوش شیرین) هم استفاده می‌شود. کوکائینی که از فرآیند تخلیص کراک بدست می‌آید درجه خلوص بالائی دارد.

علت نام گذاری کراک صدائی است که هنگام گرم کردن بلورها در اثر تبخیر آب ایجاد می‌شود. تفاوت کراک با کوکائین از نظر شیمیایی در آن است که برای تهیهٔ کوکائین به شکلی که قابل تزریق باشد، لازم است که آن را با اسید کلریدریک خنثی کنند، و کراک در واقع فرم خنثی‌نشدهٔ کوکائین است.[۲] کراک ناخالص برخلاف انواع خالص‌تر کوکائین دارای قیمت پائینی است که باعث رواج آن در میان اقشار پائین جامعه می‌شود. در ایالات متحده مجازات همراه داشتن پنج گرم کراک حداقل پنج سال زندان می‌باشد که این برابر با مجازات همراه داشتن نیم کیلو پودر کوکائین است.[۳] بدین ترتیب قیمت پائین (نسبت به کوکائین)، وابستگی روحی و ضررهای بازگشت ناپذیر جسمی از مشخصه‌های کراک کوکائین هستند.

عوارض و تاثیرات

اثرات جسمی مصرف این مواد عبارت است از: خشک شدن دهان، عرق کردن، افزایش ضربان قلب و فشار خون، و بی اشتهایی. در دوز های بالاتر افراد دچار اضطراب و دستپاچگی شدید می شوند. تاثیرات کشیدن کوکائین از راه بینی بلافاصله بعد از مصرف آغاز شده و در صورتی که مصرف تکرار نشود، تا حدود ٣٠ دقیقه ادامه پیدا می کند. اثرات کشیدن کراک بسیار زودتر از این آغاز شده و زودتر نیز از بین می رود. مصرف دوز بالای این مواد، یا تکرار مصرف همان دوز قبلی در طول یک ساعت، می تواند باعث بروز اضطراب شدید، بدبینی و توهم شود. با دفع شدن مواد از بدن، اثرات آن نیز به تدریج از بین می رود. مصرف کنندگان این مواد، در زمان مصرف احساس نئشگی و پرانرژی بودن کرده و بلافاصله بعد از ناپدید شدن این اثرات، دچار خستگی و افسردگی می شوند. مصرف دوز بسیار زیاد می تواند باعث بروز اختلالات تنفسی و یا ایست قلبی شود