هروئین در سال 1900 از مورفین ساخته شد. نام شیمیایی هروئین "دی استیل ـ مورفین" است و در ابتدا به عنوان دارویی برای درمان مؤثر اعتیاد به مورفین ارائه شد. اما بزودی متوجه شدند که قدرت آن پنج برابر مورفین است. هروئین بصورت پودر سفید رنگی است که با عمل تقطیر از مورفین استخراج می‌شود.


هروئین

  • تعریف:
    هروئین در سال 1900 از مورفین ساخته شد. نام شیمیایی هروئین "دی استیل ـ مورفین" است و در ابتدا به عنوان دارویی برای درمان مؤثر اعتیاد به مورفین ارائه شد. اما بزودی متوجه شدند که قدرت آن پنج برابر مورفین است. هروئین بصورت پودر سفید رنگی است که با عمل تقطیر از مورفین استخراج می‌شود.
     

هروئین

هروئین یا دی استیل مرفین ماده مخدری از مشتقات مرفین و شدیداً اعتیادآور است. افرادی را که این مخدر را مصرف می کنند هروئینی می نامند. خرید، فروش و تملک این ماده تقریباً در همه کشورهای دنیا غیرقانونی است. هروئین در ایران به اسامی عامیانه گَرد و دَوا هم خوانده می‌شود. هروئینی که برای مصارف پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد اغلب به صورت قرص مصرف شده و یا به صورت محلول تزریق می شود. تعدادی از افیون های صنعتی از خانواده مرفین (اپیویید ها) که برای مصارف پزشکی و دارویی تولید می شوند، خواصی مشابه هرویین دارند. از جمله این مواد می توان به دی هیدرو کدوین (DF ١١٨s)، پتیدین (که اغلب برای کاهش درد زایمان استفاده می شود)، دیکونال، پالفیوم، ترامادول، و متادون (که اغلب در برنامه های درمانی به عنوان جایگزینی برای اعتیاد به هروئین تجویز می شود) اشاره نمود.

عوارض و تاثیرات

اولین نوبت مصرف هروئین باعث ایجاد احساس تهوع و یا استفراغ می شود. ولی به تدریج و با مصرف بیشتر، این عوارض از بین می روند. مصرف میزان زیاد هروئین باعث بروز بی حسی شدید، کما، و اختلالات تنفسی می شود. عوارض فیزیکی ناشی از مصرف بلند مدت هروئین به ندرت خطرناک می شود. برخی از این عوارض عبارتند از: یبوست مزمن، بروز اختلال و بی نظمی در عادت های ماهانه زنان، ذات الریه، و کاهش مقاومت در برابر عفونت ها و بیماری های مختلف. [۴]