در برنامه ریزی مطالعاتی درسی به 4 نکته توجه داشته باشید :

1⃣برنامه تان خیلی نظم داشته باشد
واقعا «ره رو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود/ره رو آن است که آهسته و پیوسته رود»
اگر یک درسی یک روز 8 ساعت خواندید ،و فرداش هیچی نخواندید و پس فرداش یک ربع خواندید و روز بعدش سه ساعت خواندید،سودی ندارد،همیشه آهسته بروید ولی پیوسته بروید.یعنی بنایتان بر این بگذارید که این درس را می خواهید شبانه روزی نیم ساعت بخوانید اصلا شبانه روزی ، یک ربع بخوانید ولی همیشه یک ربع باشد.
گرم و سرد نشوید؛آنهایی که خیلی گرم می شوند بعد خیلی سرد می شوند و باز خیلی گرم می شوند و باز خیلی سرد می شوند؛ اینها به نظر من رشدشان خوب صورت نمی گیرد ،همیشه ولرم بمانید اما پیوسته و یکنواخت جلو بروید.

2⃣ پشتکار داشته باشید
انسان گاهی وقتها احساس می کند و می گوید انگار ذهن مرا برای این نساخته اند؛  آن وقت خسته می شود فرسوده می شود ،به لحاظ جسمی و حتی به لحاظ روحی ممکن است افسرده شوند ،ولی اعتنا به این چیزها نداشته باشید.اگر هم به این نتیجه رسیدید که ذهن مرا برای این نساخته اند باز هم ادامه دهید .فرض کنید می خواهید عمرتان را ضایع کنید.بگویید فرض می کنم عمرم را می خواهم ضایع کنم با اینکه ذهنم را برای این نساخته اند ولی می خواهم این کار را ادامه دهم.
بعد از مدتی می بینید نه! واقعا همه چیز رو به همواری پیش می رود.این است که حتما پشتکار را داشته باشید.

3⃣اعتدال داشته باشید
ببینید ما اینجا نیامده ایم که یک فیلسوف بزرگ شویم و برویم و نیامده ایم این جا 20 تا کتاب بنویسیم و 200 تا paper بنویسیم در ژورنالهای علمی فلسفی/علمی تحقیقی دنیا ، چاپ کنیم. ما آمده ایم اینجا که یک زندگی خوب ،خوش و ارزشمند داشته باشیم ؛ من این را دارم از قول کسی می گویم که این را کسی به او نگفته بوده و خودش را به یک معنا از میان برده -یعنی خودم- همیشه اعتدال داشته باشید؛ یعنی همه ساحتهای وجودیتان را حقش را ادا کنید،دیگر نگویید چون زوم کرده ایم روی درس ، دیگر به خوابمان توجه نمی کنیم،به خوراکمان توجه نمی کنیم ،به ورزشمان توجه نمی کنیم،به تفرج و گردش و گزارمان توجه نمی کنیم،از مسافرت چشم می پوشیم  اگر حق هر ساحتی از ساحات وجودیتان و هر نیازی از نیازهایتان را برطرف نکنید؛یک وقتی واقعا وجودتان پنچر میشه و آن وقت کل ماشینتان از حرکت می افتد.
من یک کتابی دارم تحت عنوان تنوع دین در روزگار ما ،اگر دقت کرده باشید من این کتاب را تقدیم کرده ام به یکی از دوستانم. نوشته ام که حق گذار هستیست . مثلا تقدیم کردم به مهندس حاجی رسولی هایی که حق گذار هستیست.
حق گذار هستیست یعنی اینکه اگر فرض کنید عزیز ترین عزیزانش هم در بیمارستان باشد مسواک شبش را فراموش نمی کند ؛میگه اون کار خوشو دارد این هم کار خودش را دارد. اینکه به هر نا تلاطمی که در زندگی پیش می آید همه چیزم از دست برود ،اصلا و ابدا اینگونه نیست .
🔹واقعا انسان باید حق گذار هستی باشد تا به یک زندگی خوب و خوش و ارزشمند برسد. بنابراین برای اینکه این برنامه به یک جایی برسد هولهولکی و هولهولکی نروید جلو آن وقت نه به جسمتان توجه کنید نه به ذهنتان توجه کنید نه به روحتان توجه کنید ،نه به مناسبات انسانی و اجتماعی تان توجه کنید  . بگویید ما حالا حالا ها زوم بکنیم روی درس! اعتدال داشته باشید .
من خودم در واقع از میان رفته عدم توجه به این نکته ام اصلا خاکستر نشین شدم به خاطر اینکه توجه نکردم و فقط خواندن و فقط خواندن و نوشتن و یادداشت برداشتن و بازم خواندن و بازم نوشتن و دیگر توجه نکردن به اینکه خواب به اندازه نیاز دارم خوراکم آیا خوراک مناسبیه آیا تفرجیم دارم گشت و گذاریم دارم ،انس با طبیعتم به آن اندازه که نیاز دارم هست یا نه ؟ مسافرت می کنم یا نه؛نشست و برخواست با انسانهای دیگر دارم یانه؟هرکدام از اینها یکی از نیاز های ماست .
حتما اعتدال را رعایت کنید. هیچ وقت ؛دوستانه به شما می گویم از خوابتان کم نکنید از بیداریتان استفاده کنید.
ما آدمها بیداریمان را نابود می کنیم بعد 8 ساعت خوابی که بدنمان نیاز دارد را می کنم 4 ساعت بعد فکر می کنیم هنر کرده ایم.ما باید هنر استفاده از وقت را یاد بگیریم .به تعبیری فن مدیریت زمان را یاد بگیریم نه اینکه دائما از خوابمان کم کنیم.
تو از خوابت کم می کنی ولی در ساعت بیداری ای که داری اصلا بلد نیستی چگونه از بیداریت باید استفاده کنی.
4⃣ هر از چند گاهی  کارنامه تان را یک بار بررسی کنید!
هر سه ماه یکبار بایستید! یک روز ،دو روز ،سه روز و یک نگاهی به اینکه از کجا آمده ایم الان به کجا رسیده اید آیا با همان سرعتی که می خواستیم جلو برویم جلو رفته ایم؟ با همان عمقی که می خواستیم جلو بیاییم جلو آمدیم یا نه؟از نتیجه کار راضی هستیم یا نه ؟آدم نباید مثل کرگدن سرش را جلو بندازد و مستقیم برود تا به مقصد بخواهد برسد .
خب از بین می رود آدم باید هر از چند گاهی، جلو جاده بایستد و یک نگاه جدیدی به منظره های اطراف بکند.از کجا راه افتادم .الان به کجا رسیدم؟جاده دارد تنگ تر می شود ،دارد گشاد تر می شود ؟ انگار وضع اطراف من عوض شده!در وضع جدید نباید تصمیم را عوض کنم؟ دخل و تصرف در تصمیماتم بکنم؟
همیشه برای خودتان یک محاسبه یک بازنگری در راه رفته و وضع کنونی که بعد از آن راه های رفته  به آن رسیده اید داشته باشید.
اگر واقعا با این 4 تا شرط این برنامه ریزی ها را جلو ببرید واقعا من یقین دارم که موفق می شوید .