دلایل اختلال شخصیت خودشیفته:
دلیل دقیقِ اختلال شخصیت خودشیفته ناشناخته است. با این وجود بسیاری از متخصصان بهداشت روانی بر این باورند که این اختلال نتیجه ترکیبی از عوامل، شامل آسیب پذیری بیولوژیکی، تعاملات اجتماعی، و عوامل روانی است. بعضی از محققان معتقدند که اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است نتیجه تربیت فرد در کودکی باشد. نازپروردگی و اصرار والدین به اینکه فرزندشان بااستعداد و یا خاص است، می‌تواند به رشد خودشیفتگی بی انجامد؛ و در آخر این موضوع مطرح است که شاید خودشیفتگی نتیجه غفلت و یا سوءاستفاده و آسیب روحی تحمیل‌شده به کودک توسط والدین و یا دیگر افراد تأثیرگذار بر کودک است. این اختلال معمولاً در جوانی و بزرگ‌سالی خود را نشان می‌دهد.
درمان:
برای اختلال شخصیت خودشیفته درمانی شناخته نشده است؛ اما روان‌درمانی می‌تواند به فرد کمک کند تا بیشتر با دیگران همدل شود. در روان‌درمانیبلندمدت، سعی می‌شود فرد را بیشتر با مشکلات و ویژگی‌های خود آشنا کنند به این امید که این شناخت منجر به تغییر رفتار وی شود. هدفِ درمان این است تا به فرد کمک کنند به خودبینی بهتری دست یابد و انتظارات واقعی تری از دیگران داشته باشد. از داروها ممکن است گاهی برای بهبود علائم آزاردهنده مانند مشکلات رفتاری استفاده کنند؛ اما در کل دارودرمانی جزء روش‌های موثر در درمان اختلال‌های شخصیتی محسوب نمی‌شود.
مشکلات بغرنج مرتبط با اختلال شخصیت خودشیفته:
افراد دچار خودشیفتگی ممکن است از سوءمصرف دارو و یا الکل به عنوان راهی برای رهایی از علائم خود استفاده کنند. همچنین ممکن است مشکلات روی عملکرد آن‌ها در روابط، کار و تحصیل آن‌ها تأثیر منفی گذارد.
مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب
تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی:
0616-638-0922 فرزاد سلحشور
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.