زنان ، به ویژه اگر در بزرگسالی چهره ای زیبا داشته باشند ، از خود راضی می شوند و آن محدودیت های اجتماعی را که بر مصداق گزینی شان تحمیل میشود با این احساس جبران میکنند. به عبارت دقیق تر، این قبیل زنان فقط به خویشتن عشق می ورزند، عشقی که در شدت و حدت مانند عشق مردان به آنان است. همچنین آنان نیازی به عشق ورزیدن ندارند، بلکه فقط می خواهند که کسی آنان را عاشقانه دوست بدارد و لذا آن مردی که واجد این شرط باشد محبوب دل آنها خواهد بود. برای این نوع زن در زندگانیِ شهوانیِ بشر باید اهمیت بسیار فراوانی قائل شد. مردان به شدت عاشق این قبیل زنان میشوند ، نه فقط به دلیل اینکه زنان یاد شده زیبا هستند (چون معمولاً زیباترین زنان اند) ، بلکه همچنین به سبب مجموعه ای از عوامل جالب روانی ، زیرا کاملاً واضح است که وقتی فردی بخشی از خودشیفتگیِ خود را کنار میگذارد و عشق به مصداق امیال را میجوید ، خودشیفتگیِ کسی غیر از خودش برای او بسیار گیرا خواهد بود.

جذابیت بچه به میزان زیادی از خودشیفتگیِ او ناشی میشود ، از دسترس ناپذیری و حالت از خود راضیِ او ، درست مثل جذابیت برخی حیوانات که در ظاهر هیچ توجهی به ما ندارند (مانند گربه ها و حیوانات درنده بزرگ). در واقع ، حتی تبهکاران مشهور و افراد بذله گو ، آنگونه که در ادبیات نمایانده میشوند ، به این علت توجه و علاقه ما را به خود جلب میکنند که به نحوی مداوم و با خودشیفتگی میتوانند از هر آنچه خود آنها را خفیف میسازد دوری کنند. گویی که به آنان حسد می ورزیم زیرا قادرند حالت روحیِ خوشی را برای خویش حفظ کنند ، وضعیت شهوی زایل نشدنی ای که خود ما مدتها پیش از آن دست شستیم. البته جذابیت فراوان زنان خودشیفته ، نقطه مقابل خود را نیز دارد. بخش بزرگی از نارضایتی عاشق، از تردیدهایش درباره صداقت معشوق ، از شکوه هایش درباره سرشت معماگونه معشوق، ریشه در همین ناسازگاریِ انواع مصداق گزینی دارد.

 

 

https://t.me/entekhab123

مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب

تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی:

0616-638-0922 فرزاد سلحشور

مرکز مشاوره تلفنی