سه باور کنترل_بیرونی :

۱_ ما به هر  محرک یا کنترل بیرونی پاسخ می دهیم. مانند: تلفن زنگ می زند و ما باید پاسخ دهیم.
(تلفن کنترل و محرک بیرونی است)

۲_ ما می توانیم دیگران را به انجام کاری وادار کنیم که مایل نیستند و دیگران نیز می توانند فکر،عمل و احساس مرا تعیین کنند.

۳_ این حق و وظیفه اخلاقی ماست تا کسانی را که از فرامین و دستورات ما پیروی نمی کنند، تنبیه، تحقیر و تهدید کنیم.

 این سه باور شالوده اصلی روان شناسی کنترل بیرونی است که اساسا تمام دنیا را تحت حاکمیت خود دارد.
اگر هر کسی را برای مدت طولانی تحت فشار و زور قرار دهیم به جایی خواهیم رسید که ممکن است هرگز دوباره صمیمیتی بین ما ایجاد نشود و بازگشتی وجود نداشته باشد.

 برای ایجاد و نگه داری روابط انسانی مورد نیازمان باید از انتخاب زور، اجبار، تحمیل، تنبیه، شکایت، سرزنش، پاداش، کنترل، ریاست، غرغر، مقایسه، قهر و کناره گیری (رفتارهای مخرب/ قطع کننده ارتباط) دست برداریم.

به جای این رفتارهای تخریبگر، رفتارهای مهرورزی (پیوند دهنده) که عبارتند از:
گوش کردن، حمایت کردن، مذاکره، تشویق و دلگرمی، عشق و دوستی، اعتماد، پذیرش، گشاده رویی و احترام گذاردن را جایگزین کنیم.

برگرفته از کتاب تئوری_انتخاب
✍نوشته دکتر_ویلیام_گلسر
ترجمه دکتر_علی_صاحبی
نشر سایه_سخن