فقط نوازش است که مى ماند.. 

البته که به قول فروغ فقط صداست مى ماند اما من فکر مى کنم نه به اندازه نوازشها ، چه نوازشی با صدا و چه نوازشی بی صدا.. آدمها پا به زندگى ما مى گذارند و بعد از مدتى کوتاه یا بلند راهى مى شوند.. گاهى اوقات او را فراموش مى کنیم اما نوازشهایش را هرگز.. مثلا اینکه چند بار از لبخندم به وجد آمده بود, چند بار دوستم داشت, چند بار براى خوشحالیم کارى کرد,چند بار نگرانم شد,چه آهنگى را برایم فرستاد,چند بار برایم گل خرید،چند بار از ته دل مرا خنداند، چند بار موهایم را نوازش کرد؟؟ اینها چیزهایی مى شوند فراموش نشدنى که انگار هنوز من را به او وصل مى کند! هر آدمى نیاز به نوازش دارد, هر چقدر یکدیگر را بیشتر نوازش کرده باشیم, اتصال محکم ترى ایجاد خواهیم کرد و اگر روزى کسى به سادگى مى رود یعنى به قدر کافى نوازش نشده که بماند.. 

 

https://t.me/entekhab123

مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب

تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی:

0616-638-0922 فرزاد سلحشور

مرکز مشاوره تلفنی