قدری تامل...
یه خانمی میگفت: خدارو شکر! داماد خوبی دارم. دخترم هرچی بخواد براش میخره. دخترمم تا ظهر میخوابه، عصرشم میره گردش و خرید، شبم دامادم غذا میخره میاره.
ولی هرچی از داماد شانس آوردم از عروس خوب، بی نصیب بودم؛ زن نیست که! تا لنگ ظهر میخوابه، نه زندگی میفهمه نه آشپزی میکنه.
همش دنبال ولگردی و ولخرجیه، بیچاره پسرم شب میاد از شام خبری نیست، خودش یا باید بخره یا درست کنه. هیچی هم بهش نمیگه!
آیا هر چه برای خود می خواهیم برای دیگران هم می خواهیم؟ قدری تامل کنیم ...
مشاور و روانشناس مصطفی آفریدون
مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب
تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی:
0616-638-0922 فرزاد سلحشور
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.