مهارت همدلی:

 تمایل پاسخ دهی به حالت عاطفی دیگران با حالت عاطفی مشابه. یعنی این که بتوانیم مسایل دیگران را حتی زمانی که در آن شرایط قرار نداریم درک کرده و برای دیدگاه ها و احساسات آنها ارزش قایل شویم.

این مهارت موجب می شود تا به دیگران توجه کنیم، آنها را دوست بداریم و خود نیز مورد توجه و دوست داشتن دیگران قرار گرفته با ایجاد روابط اجتماعی بهتر به هم نزدیکتر شویم.

 

اثرات همدلی:

 

1_ عامل پیشگیری بسیاری از رفتارهای ناخوشایند می شود.

 

2_ در طرفین احساس خوشایند و مثبت به وجود می آورد.

 

3_ فرد را از احساس تنهایی نجات می دهد.

 

4_ موجب گرفتن تصمیم های درست تر می شود.

 

5_ از بسیاری تعارض ها و بد فهمی ها جلوگیری می کند.

 

6_ همدلی به جا و مناسب موجب تعدیل و اصلاح شناخت، احساس و رفتار می شود.

 

7_ در محکم کردن روابط همسران می تواند نقش مهمی داشته باشد.

 

8_ احساس آرامش و نیروی ادراک فرد را افزایش می دهد.

 

9_ موجب افزایش اعتماد به نفس می گردد.

10_ زمینه شناخت بیشتر و بهتر از دیگران را فراهم می آورد.

 

11_ روابط خانوادگی و اجتماعی را بهبود می بخشد.

 

12_ امنیت روانی و آسایش خاطر را تقویت می نماید.

 

13_ میل به شرکت در فعالیت های گروهی را افزایش می دهد.

 

14_ بیان احساسات خود و درک احساسات دیگران را آسان تر می کند.

راهکارهای تقویت همدلی:

1_ در ارتباط با دیگران به آنها فرصت دهیم تا احساس های خود را به راحتی بیان کنند.

2_ چون همدلی بر پایه خودآگاهی است، هر چه بیشتر نسبت به احساس های خودمان آگاهی داشته باشیم، بهتر می توانیم احساس های دیگران را درک نماییم.

3_ تظاهر به همدل نکنیم و به احساس های دیگران لطمه نزنیم.

4_ در زمان همدلی به حالت های چهره و حرکت های طرف مقابل توجه کنیم و با درک احساس هایش به او بفهمانیم که برایش اهمیت و ارزش و احترام قایل هستیم.

5_ در ارتباط با دیگران، پیش از اقدام به هر کاری، لحظه ای هم که شده خود را به جای آنها قرار دهیم.

6_ هنگام بروز مشکل، احساس های خود را با دیگران در میان بگذاریم.

7_ متوجه باشیم که همدلی از سوی دوستان دارای حد و اندازه ای است و زیاده روی در آن امکان سوء استفاده را فراهم می آورد.

8_ اطرافیان خود را به خاطر رفتارهای همدلانه شان تشویق کنیم.

9_ از افرادی که موجب دلسردی ما شده یا احساس های همدلانه ما را جدی نمی گیرند، دوری کنیم.

10_ در همدلی با دیگران از دلسوزی و ترحم، مقایسه کردن، دستور دادن، داوری کردن، نصیحت کردن، سرزنش کردن و مقصر دانستن آنها بپرهیزیم، زیرا با این کارها به احساس ها پر امید آنها لطمه وارد می کنیم.

11_ برای تقویت حس همدلی اعضای خانواده، روابط صمیمانه برقرار کرده و به ارتباط های عاطفی آنان بیشتر توجه نماییم.

12_ به اواخر دوران کودکی که پیشرفته ترین سطوح همدلی پدیدار می شوند، بیشتر توجه کنیم.

13_ در هنگام همدلی، احساس های خود را شمرده بیان کنیم تا طرف مقابل احساس آرامش بیشتری بنماید.

14_ به سخنان طرف مقابل گوش داده و به او اطمینان دهیم که تلاش می کنیم مانند او به مشکل نگاه کنیم.

15_ با یادآوری تجربه های مشابهی که داشته ایم، در درک احساس های همدلانه دیگران بهتر عمل می کنیم.

16_ مشکلات دیگران را کوچک و بی ارزش یا بیش از حد بزرگ جلوه ندهیم.

17_ بسیار مهم: تلاش کنیم در همدلی راه حل ارایه ندهیم، چون طرف مقابل دلش می خواهد تنها ناراحتی خود را با کسی درمیان بگذارد و از جانب او درک شود.