میل جنسی به کودکان یا بچه‌بازی یا پدوفیلی عبارت است از میل شدید جنسی عودکننده یا تحریک جنسی نسبت به کودکان زیر ۱۳ سال در طول یک دوره حداقل ۶ ماهه. معمولاً سن ۱۳ سال و جوان‌تر؛ هر چند تعریف شروع از بلوغ ممکن است متفاوت باشد. در مورد پدوفیلی نوجوانان، کودک باید حداقل پنج سال کوچک‌تر از نوجوان پدوفیل باشد.

بیماران بچه‌باز حداقل ۱۶ سال سن دارند و دست کم ۵ سال از قربانیان بزرگ‌ترند. اگر فرد مرتکب، در اواخر نوجوانی رابطه جنسی مستمری با یک کودک ۱۲ یا ۱۳ ساله داشته باشد این تشخیص مطرح نمی‌شود. اکثر موارد سوء استفاده جنسی از کودکان، به دستمالی آلت تناسلی یا رابطه جنسی دهانی مربوط می‌شود. هر چند بیشتر کودکان قربانی که مورد توجه عموم قرار می‌گیرند دختر هستند، مرتکبین گزارش می‌کنند که اکثر قربانیان لمسی آنها (۶۰٪) پسر هستند.

۹۵ درصد افراد بچه‌باز دگرجنسگرا هستند و نیمی از آنها به هنگام ارتکاب جرم الکل زیادی مصرف کرده‌اند. تعداد چشمگیری از افراد بچه‌باز به طور هم‌زمان یا قبلاً به عورت‌نمایی، تماشاگری یا تجاوز به عنف دست زده‌اند. زنا با محارم، با بچه‌بازی ارتباط نزدیکی دارد، چرا که در آن اغلب یک بچه نابالغ به عنوان شیء محبوب انتخاب می‌شود، جنبه آشکار یا پنهانی از زورگویی وجود دارد و به‌ندرت در آن رابطه جنسی بالغ-کودک ارجحیت می‌یابد.

در مورد انحراف جنسی کودک آزاری، الگوهای رفتاری در جوامع مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، Koplan و Sadock، ‏۹۶٪‏ از بچه‌بازها را ناهمجنسگرا می‌دانند که در هنگام چنین رابطه‌ای مصرف الکل زیادی داشته‌اند. نیز اکثر موارد رابطه جنسی مهبلی یا مقعدی با کودکان را در موارد زنای با محارم ذکر کرده‌اند و در سایر موارد شایع نمی‌دانند. در اجتماعات عوام‌گونه، سنتی و عقب‌مانده، اکثر موارد انحراف کودک آزاری به خصوص از طرف منحرفین مرد، به صورت رابطه جنسی مقعدی مرسوم است.

طبقه‌بندی بین‌المللی آماری بیماری‌ها (ICD)، میل آمیزش جنسی با کودکان را به صورت «ناهنجاری شخصیتی یا رفتاری در بزرگسالان» تعریف می‌کند که در آن از نظر جنسی، ترجیح بیمار به کودکان نابالغ یا اوایل سن بلوغ است.

طبق نظر طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار (DSM)، پدوفیلی یک پارافیلی است که در آن شخص هوس‌ها و خیالپردازی‌های جنسی شدید و مکرر نسبت به کودکان نابالغ دارد. ممکن است بیمار بر اثر این احساسات دست به عمل زده باشد و یا اینکه این کشش‌ها برای او موجب پریشانی یا مشقت در ارتباط با دیگران شده باشند.