چگونه با فرزند خود دوست باشیم
دوست بودن با فرزند و برقراری رابطه صحیح برای جلب اعتماد آن ها دغدغه بسیاری از والدین و یکی از مسئائل جدی خانواده هاست. دوستی با فرزند باعث میشود او تمام درد و دل خود را به پدر و مادر بگوید و با دریافت راهنمایی درست، به مشکلات بعدی گریبان گیر نشود. اکثر پدر و مادران معتقدند ایجاد این رابطه بسیار مشکل است، البته این تفکر تا حدودی صحیح است اما اگر پدر و مادر کمی حوصله به خرج داده، صبوری کنند و با آرامش به حرفهای فرزند خود گوش دهند مسلما بسیاری از مشکلات انها برطرف خواهد شد.برای اینکه بدانیم چگونه کودکان را آموزش دهیم باید از ویژگیها و توانمندیهای کودکان خود در این سن آگاه باشیم؛ بین سنین هفت تا 12 سالگی کودک مستقل شده و شخصیت او سازمان یافتهتر از قبل میشود.
برخی والدین این توصیه که «باید با فرزندان خود دوست باشیم» را به درستی دریافت نکردهاند و دچار سوءتعبیر شدهاند؛ آنها فکر میکنند برای دوست شدن با نوجوان باید با او هم صدا و هم رنگ شد و همه خواسته های را پذیرفت، درحالی که این شیوه دوست شدن نیست، باید نوجوان را با اصول ارزشها و هنجارها آشنا کرد و از آنجا که این سنین دوران آموزش است لازم است کودک از پدر و مادر حرف شنوی داشته باشد.
مشکلات شخصیتی اکثر قریب به اتفاق ما بزرگترها به دلیل عدم مهارت دوست داشتن از جانب والدین ما در کودکی شکل گرفته است.مسئله نیازهای روانی و از جمله نیاز به محبت، از مباحث اصولی در روانشناسی تربیتی و حتی روانکاوی است. دوست داشتن و دوست داشته شدن از احتیاجات ضروری انسان است و فقدان آن به شکل غیر قابل باوری آدمی را دچار نقصان در بینش و رفتار میکند لذا ضروری است تا والدین توجه لازم و کافی به این نکته داشته باشند. برای این مهم لازم است ابتدا کودکان خود را خوب بشناسیم و به یاد داشته باشیم که دوست داشتن آنها بدون شناخت انها میسر نیست. دقت کنیم که آنها آیینه وجود ما هستند. پس هرگونه بینش و رفتار آنان انعکاس بینش و رفتار ما است.
یکی از مسائل مهم در زندگی، دوست شدن والدین با فرزندان است، باید در فضایی محبت آمیز به درد و دل آنها گوش دهیم، با آنها محرمانه و صمیمانه صحبت کنیم. کودک و نوجوان نیاز دارد دریچه قلبش را به روی کسی بگشاید، رازهای دل خود را مطرح نماید و طبیعی است که والدین بهترین گزینه برای شنیدن این موارد هستند. اصیلترین و مهمترین احتیاجات روانی کودک، برخورداری از محبت است. کودکان باید احساس کنند که والدین انها با آنها صمیمی و مهربان اند و آنان را در حل مشکلات یاری میکنند.کودکانی که این حس را درون خویش دریافتهاند و به این باور رسیدهاند،مسائل و مشکلات خود را با والدین خود مطرح میکنند و راحتتر از پس آنها بر میآیند.
برای برقرای ارتباط و دوستی با آنان اولین قدم پس از خواستن، این است که فاصله سنی با فرزندان را در ذهن خود به حداقل برسانید تا بدین گونه زمینههایی برای صحبت دوستانه با آنها فراهم کنید. اما توجه داشته باشید که این ارتباط با حفظ جایگاه شما به عنوان والدین باشد. در دقایقی از شبانه روز، درخلوت فرزندان وارد شوید و با انها صحبت کنید و از دیدگاههای او با خبر شوید. سعی کنید در این گفتگوها از مشکلات و دغدغههای احتمالی فرزند خود با خبر شوید و برای آنها راهحلی بیابید. سعی کنید قبل از اینکه فرزند شما از شما درخواست کمک کند، خود شما به کمک وی بروید و نگذارید برای رفع مشکل خود، به غریبهها پناه ببرد، حتی اگر این غربیه دوستهای او باشند. به عنوان راهی برای برقراری رابطه بیشتر با فرزندان خود با آنها تماس جسمانی داشته باشید. کودکان دوست دارند به والدین خود نزدیک باشند.
عزت نفس باعث میشود فرد احساس با ارزش بودن داشته باشد؛ عزت نفس تفکری مثبت است که در آن شخص شناخت و احساسات مثبت نسبت به خود و اجزای شخصیت خویش دارد، والدینی که به فرزند خود روحیه و امید میدهند، تواناییهای او را تحسین و تمجید میکنند، سبب می شوند این نیاز به خوبی در او تقویت شود و فرزند در زندگی با عزت نفس بیشتری با اجتماع روبه رو شود. زمانی که فرزندان ما عزت نفس داشته باشند، برای خود احترام قائل شده و به راحتی به درخواستهای نابجای دیگران نَه میگویند. در عکس این حالت، زمانی که عزت نفس پایین باشد ناخودآگاه کودک برای جلب توجه و خریدن تایید دیگران به هر خواستهای، حتی خواستههای نامتعارف آن ها تن میدهد، اما در نهایت به دلیل احساس شرم و گناهکار بودن نمیتوانند مسائل پیش آمده را بازگو کنند.
بغل کردن کودکان، آرامش و اطمینان را به آنان منتقل میکند. استفاده از یک آغوش گرم به او کمک میکند تا یک حامی را در کنار خود باور کنند. کودکان علاقهمند به مشارکت در تصمیم گیریها هستند. تصمیمگیری به آنها احساس تسلط و استقلال میدهد. سعی کنید در امور مختلف حتی اگر به ظاهر، نظرات آنها را نیز جویا شوید تا بدین صورت این حس را در او تقویت کرده و رابطه دوستی خود را محکمتر کنید.گاهی برای دقایقی کنار بستر کودکان خود بنشینید و در خلوت، آرام آرام، با او درباره درس، دوستان، نگرانیها و خواسته هایش صحبت کنید، در طول روز هنگام قدم زدن در پارک، رفتن به سینما، خرید و غیره با او به طور مستقیم و یا در لفافه درباره مسائل جنسی همدلانه صحبت کنید.
کودکان خود را در آغوش بگیرید ، ببوسید و آنان را نوازش کنید. نوازش کردن کودکان اثر بسیاری ماندنی دارد.به فرزندان خود احترام بگذارید و به حرف های انها با علاقه و تمایل گوش دهید ، این کار احساس ارزشمند بودن را در آنان تقویت می کند و آنها حس می کنند شما به ایشان علاقه دارید و دوستشان دارید. شخصیت فرزندان خود را بشناسید و آنها را گرامی بدارید ، دوستشان داشته باشید ، آنها را به نیکوترین وجهی تربیت کنید و آداب زندگی خوب را به انها اموزش دهید.
اثربخشی توضیحات ساده معمولاً بیش از بحثهای طولانی است. در ضمن بچهها خیلی زود از توضیحات زیاد خسته شده و فرار میکنند. به کودک خود توجه کامل داشته باشید و بهخاطر بسپارید که حتی یک رابطه سریع اما با توجه،میتواند نیاز کودک شما را به ارتباط برآورده سازد.
جهت رزرو مشاوره تلفنی و حضوری با این شماره تماس بگیرید 09374071940 |
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.