بازی درمانی

پاسخ این سوال به مرحله ای از رشد که کودک در آن قرار دارد بستگی دارد. از آنجا که بازی ابزاری است که کودک برای شناخت و یادگیری پیرامون دنیای اطرافش از آن بهره می برد، مهارتهایی که او تا کنون به دست آورده و هم اکنون مشغول تمرین کردن بر روی آنها است، بهترین راهنما برای انتخاب مناسبت ترین فعالیتها و بازیها هستند. مثلا اگر کودک سه ماهه شما در حال یادگیری برداشتن و گرفتن اشیا است، بهتر است اسباب بازیهای بزرگ و نرم را در اختیار او قرار دهید. اگر او در سن دوازده ماهگی قرار دارد و به بررسی رابطه علت و معلولی می پردازد، می توانید با او قایم باشک (زیر میزها یا صندلی ها) بازی کنید.

در زیر راهنمایی هایی کلی پیرامون بازیهای مختلفی که ممکن است کودک شما در سنین مختلف به آنها علاقه داشته باشد، ارائه شده اند:

بازیهای اجتماعی

در اولین سال زندگی، روابط متقابل کودک با شما و دیگران، اهمیت بسیار زیادی دارد. نوزادان دوست دارند لبخند بزنند، نگاه کنند و گاهی اوقات بخندند. بچه هایی که سن بیشتری داشته باشند از مدلهای ساده قایم باشک خوششان خواهد آمد.

بازی با اشیا

لمس اشیا، ضربه زدن به آنها، بردن آنها به دهان، پرتاب کردن یا هُل دادن آنها و هر تجربه دیگری با اشیا، برای کودکان بین ۴ تا ۱۰ ماه جذاب است.

بازیهای کارکردی و نمایشی

در سنین بین ۱۲ تا ۲۱ ماه که تخیل کودک به تدریج شکوفا می شود، استفاده از اشیاء آشنا برای استفاده های مناسب یا تخیلی، مثلا هُل دادن ماشین چمن زن اسباب بازی روی چمنها و یا زنگ زدن به مادربزرگ با برس سر، بیشترین لذت را برای کودک به ارمغان می آورد.

بازیهای سمبولیک اولیه

می توان گفت در این نوع بازیها (که در حدود دوسالگی معمول هستند)، کودک از تخیل خود استفاده می کند و از “هیچ”، یک داستان جالب می سازد. مثلا کودک شما ممکن است با یک جعبه کفش بازی کند، تصور کند که آن یک اتوبوس مدرسه است و حتی صدای موتور اتوبوس را در بیاورد؛ یا اینکه یک حلقه پلاستیکی را بردارد، وانمود کند که شیرینی است، و آن را به دهان بگذارد.

نقش بازی کردن

در حدود ۳۰ تا ۳۶ ماهگی، بازیگر کوچولوی شما، نقشهای جدیدی را می پذیرد. امروزه بازی کردن نقشهای دکتر، معلم یا مادر، مرسوم هستند.