📖 گفتگوی "مراجع و روانشناس"
♨️ منتشرشده در انجمن گیلان 👇

🔸 مراجع: شما روانشناس ها و روانپزشکان هیچ فایده ای ندارید. به هیچ دردی نمی خورید.

🔹 روانشناس: چرا؟

🔸 مراجع: چون آدم به هیچ نتیجه ای نمی رسد.

🔹 روانشناس: تو که آمار همه رو نداری، پس فقط به جای خودت حرف بزن. خودت چند جلسه آمده ای؟

🔸 مراجع: جلسه دومم است.

🔹 روانشناس: چقدر هزینه کرده ای؟

🔸 مراجع: 80 هزار تومان

🔹 روانشناس: چند وقت است که مشکل [زناشویی] داری؟

🔸 مراجع: 18 سال

🔹 روانشناس: تا حالا دندان عصب کشی کرده ای؟ ایمپلنت کرده ای؟

🔸 مراجع: بله یک بار

🔹 روانشناس: چند وقت درد می کرد؟ چند جلسه پیش دندانپزشک رفتی؟ چقدر هزینه کردی؟

🔸 مراجع: دو ماه درد می کرد. دو جلسه رفتم دندانپزشکی و حدود سه میلیون تومان هزینه شد.

🔹 روانشناس: خب عزیز من، تو پیچیده تری یا دندانت؟ مسایل زناشویی سخت تر است یا دو گرم کلسیم دهانت؟ هجده سال به طور شبانه روز زندگی ات را خراب کرده ای و بعد به زور بقیه پیش روانشناس اومدی و انتظار معجزه در دو جلسه نیم ساعته داری؟؟
بر فرض که من روانشناس به هزار و یک دلیل در کارم موفق نشوم، این بدان معنا نیست که هیچ روانشناسی موفق نیست. مگر بقیه مشاغل چقدر موفقیت دارند؟ یک نگاه به وضعیت شهرسازی و خانه سازی و جاده سازی بینداز. یک سر برو بیمارستانها ببین چند درصد از پزشک ها راضی اند. تازه از این ها هم بگذریم، تو پیچیده تری یا دندان و خانه ات؟ معلوم است که مسائل انسانی خیلی پیچیده تر است تا ساختن یک خانه و پل و در آوردن آپاندیس. باید انتظارات واقع بینانه ای داشته باشی.
قطعا جامعه روانشناسی هم مانند دیگر جامعه های شغلی پر است از آدم های بیسواد و ناشی. اما مشکل بزرگتر در روانشناسی، سروکار داشتن با مردمی است که برای آشپزخانه شان 50 میلیون هزینه می کنند ولی برای زندگی زناشویی شان یک میلیون تومان نه. برای بچه شان دو میلیون گوشی و تبلت می خرند، اما برای اختلال سلوک بچه حاضر نیستند صد هزار تومان هزینه کنند. تازه اگر مراجعه به روانشناس را کسر شأن خود ندانند. یعنی مشکل ما دقیقا همان مردمی هستند که هشتاد هزار تومان پول می دهند برای یک وعده غذایشان، اما بیست هزار تومان خرید کتاب برای استفاده یک عمر را گران می دانند.
✅بالمس لینک زیر عضوکانال مشاوره ی دوره همی انتخاب شوید
https://telegram.me/yavaraneh