اشکال مختلف سی پی یا فلج مغزی
سی پی یا فلج مغزی دارای اشکال و انواع مختلفی است که بسته به محل آسیب دیده، نوع و شدت ضایعه تظاهرات بالینی مختلفی را بروز خواهد داد.
طبقه بندی سی پی یا فلج مغزی بر اساس آسیب حرکتی
1. سی پی یا فلج مغزی اسپاستیک
رایج ترین شکل سی پی یا فلج مغزی
نوع اسپاستیک آن می باشد. عموما ممکن تست والدین با واژه اسپاسم آشنا
باشند. اسپاسم در واقع به سفتی بیش از حد عضله گفته می شود که منشا عضلانی
داشته و عللی چون کمبود کلسیم یا الکترولیت های حیاتی بدن یا خستگی بیش از
حد عضلانی دارد. اما واژه دیگری وجود دارد که گهگاه بطور اشتباه بجای
اسپاسم مورد استفاده قرار میگیرد و آن اسپاستی سیتی است. اسپاستی سیتی یه
معنای سفتی بیش از حد با منشا آسیب سیستم عصبی مرکزی (یعنی مغز و نخاع)
بوده که گذرا و آنی می باشدو به طور طولانی مدت و ثابت جود دارد. اگر کودک سی پی یا فلج مغزی ضایعه ای در قشر مغز یا آکسون سلول های عصبی ناحیه حرکتی مغز داشته باشد عضلات وی دچار اسپاستی سیتی شده و به این نوع سی پی یا فلج مغزی اسپاستیک گفته می شود.
اسپاستی سیتی دارای درجات متفاوتی برپحسب میزان و شدت آسیب می باشد در صورتی که یک کودک سی پی یا فلج مغزی
به میزان خفیفی اسپاستیک باشد میزان سفتی عضلات و محدودیت حرکتی ناشی از
آن بیشتر در انتهاهای اندام ها (مثل مچ و انگشتان) مشاهده میشود و اگر شدید
باشد ممکن است کل بدن را درگیر کرده و محدود نماید.
درجه
اسپاستی سیتی می تواند در اثر عوامل محیطی مثل دما، صوت و حتی استرس های
عاطفی هیجانی تا حدودی تغییر کند که البته این تغییر دایمی و ثابت نمی
باشد.