اجتماع چند گروه خانواده فرصت خوبی برای ورود کودکان در موقعیت های اجتماعی به همراه کودکان سنین متعدد فراهم می کند. این موقعیت ها به کودک شما فرصت می دهد مهارت های اجتماعی را به کار گیرد و در عین حال نظاره گر ارتباط شما با مردم دیگر باشد. همچنین گردش های خانوادگی موجب ایجاد پیوندهای عمیق داخل خانواده می شود و بعدها که کودکتان باید مقابل فشار گروه همسالان ایستادگی کند؛ چنین گردش هایی نتیجه خود را نشان خواهد داد. پافشاری نکنید. کودک را در مقابل مردم انگشت نما نکنید، از جملاتی مانند «نمی تونی به دایی ات سلام کنی؟» یا «برای همه از یک تا ده بشمر» بپرهیزید. هرچه قدر کودک در موقعیت های اجتماعی به خودش توجه بیشتری داشته باشد، احساس راحتی برای او مشکل تر خواهد بود.
● به کودک برچسب نزنید
توصیف
کودکتان به عنوان خجالتی، تنها، ساکت و یا سرد، روشی غلط است که بعد تاوانش
را پس خواهید داد. برای نمونه در حال گذشتن از کوچه هستید و به آشنایی
برمی خورید. مریم دو ساله یا بیشتر در سلام کردن یا حتی نگاه به فرد آشنا
تردید دارد. رو به فرد آشنا می کنید و می گویید « مریم خجالتیه » ولی نمی
دانید که با برچسب زدن به کودکتان رفتار او را تقویت می کنید. زمانی که به
کودکتان برچسب انزواطلب و یا دچار مشکل در دوست یابی را می زنید، رفتار
اجتماعی نامناسب را در او برمی انگیزید. درحالی که می توانید با گفتن
جملاتی او را تشویق کنید تا اجتماعی تر باشد. «تازه الان دیدنتون چند دقیقه
طول می کشه تا بهتون عادت کنه.» این جمله را به جای اینکه بگویید «همیشه
همین طوره» به کار ببرید.
● صحبت با کودک
دقیق باشید. درباره
رفتارهایی که مشاهده می کنید و اینکه چگونه موجب تاثیرگذاری بر روابط می
شوند، گفتگو کنید. درباره دوستی صحبت کنید. اگر کودک به دلیل تمام شدن یک
رابطه دوستی از نظر روانی آسیب دیده است، درباره وضعیت دوستی ها و اینکه
چطور طی سال ها دوستان زیادی خواهد داشت که بعضی از آنها به مدت طولانی و
بعضی از آنها تنها مدت کوتاهی دوست او خواهند بود، گفتگو کنید.از کودک
بخواهید نام یکی از همکلاسی هایش را که همه او را دوست دارند بگوید و سپس
درباره خصوصیات او چنین بپرسید: «چه طور رفتار می کند؟ چه کارهایی انجام می
دهد؟ ویژگی های یک دوست خوب چیست؟»
● ارایه الگوی مناسب
کودک شما
خواهد کوشید به طور دقیق مانند شما رفتار کند. بنابراین به یاد بسپارید
زمانی که شما در حال خوش آمدگویی به مردم، گفتگوی تلفنی، خرید، بازی و یا
انجام هر کار دیگری با مردم هستید، الگوی رفتار اجتماعی را به او نشان می
دهید. اگر خجالتی بودن یکی از مشخصات شماست، او ممکن است از خجالتی بودن
شما تقلید کند و بنابراین شاید لازم باشد که این مشخصه خودتان را تغییر
دهید. به یاد بسپارید که مهارت های اجتماعی دیگری هستند که شما به طور
ناخودآگاه در حال آموختن آنها به کودکتان هستید حتی اگر ترجیح می دهید که
آنها را یاد نگیرد.
● مهارت های گفتگو را آموزش دهید
موارد
زیر را تمرین کنید: سلام کردن، معرفی، پرسیدن پرسش های خاصی برای ادامه
یافتن گفتگو برای مثال چه خبر؟ دیگه چه طوری ؟ تکرار نام ها را آموزش دهید.
نقش معرفی کردن افراد را گوشزد کنید و به کودک بگویید نام دیگران را تکرار
کند تا اطمینان یابد آنها را به یاد خواهد آورد. همچنین به کودک بیاموزید
که پذیرفتنی است که پس از معرفی شدن به فردی دوباره از او بخواهید نامش را
تکرار کند.
● نظارت و تشویق
بگذارید کودک
بداند در حال چه کاری است. این کار را با دادن نمره انجام ندهید بلکه به او
بگویید. چند کلمه تحسین آمیز به کار ببرید تا به کودک بگویید چه قدر خوب
با دوستش کنار آمده یا...
● یک الگوی خوب برای کودک تان باشید
خوشبختانه بچه ها با محافظت و پشتیبانی والدینشان راحت تر می توانند دوست پیدا کنند. پس زندگی اجتماعی کودکتان را با این موارد آغاز کنید:
