زیرنظرآقای دکتر آفریدون و خانم دکترچهرازی

۴۲۴ مطلب با موضوع «فرزندان» ثبت شده است

اختلالات قابل درمان با نوروفیدبک (مرکزمشاوره باران اهواز)


۰ نظر

هرروز فضایی برای “بودن“ ایجاد کنید.(لیلاچهرازی)

هرروز فضایی برای “بودن“ ایجاد کنید.(لیلاچهرازی)

زندگی‌های ما صرفاً در لحظه‌ها جریان دارد. فرزندپروری با توجه‌آگاهی به حضور آگاهانه بیشتر در همین لحظات وابسته است پس تمرین روزانه توجه‌آگاهی برای این امر ضروری است. هرروز صرفاً 5 الی 30 دقیقه در یک زمان و مکان همیشگی بنشینید و از تنفس خود به‌عنوان تجربه‌ای جسمانی و طبیعی آگاه شوید. وقتی ذهنتان سرگردان شد (که خواهد شد!) آن را برای خود تبدیل به یک مشکل نکنید. وقتی این اتفاق افتاد صرفاً آن را مشاهده کنید و قطار افکار را به حال خود رها کنید و دوباره به آرامی آگاهی خود را به لنگر تنفستان برگردانید. حضور آگاهانه داشتن مستلزم تداوم ارتباط ذهن/بدن در آگاهی است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که با سرگردان شدن ذهن (مثل وقتی‌که ذهن ما درگیر افکاری مربوط به گذشته و آینده می‌شود) ازآنچه در بدن می‌گذرد بی‌خبر می‌شویم و سلامتی و بهزیستی ما به‌صورت منفی تحت تأثیر قرار می‌گیرد؛ پس بسیار مهم است که در لحظه حضوری آگاهانه داشته باشیم. ما معمولاً گرایش داریم که خودمان را به‌واسطه فعالیت، حواس‌پرتی‌ها، فشارها و خواسته‌ها فراموش کنیم. بزرگ‌ترین هدیه‌ای که می‌توانیم به کودکان خود بدهیم حضور کامل خودمان در پیش آن‌ها است. برای این کار بایستی که اول از خودمان شروع کنیم. در لحظه حضوری آگاهانه داشته باشید و الگوی استفاده از این توانایی برای فرزندان خود باشید. این کاری بسیار گران‌قدر اما بی هزینه است.

۰ نظر

با توجه‌آگاهی استرس خود را مدیریت کنید.(لیلاچهرازی)

با توجه‌آگاهی استرس خود را مدیریت کنید.(لیلاچهرازی)

ما به‌عنوان والدین بسیاری از مواقع زندگی خود را در مسیری پر از برنامه‌ریزی و سطح ثابتی از استرس به‌پیش می‌بریم و درنتیجه به‌ندرت به بهترین شکل با کودکان خود تعامل می‌کنیم. اگر با تمرین توجه‌آگاهی ارتباط بین ذهن و بدن قوی‌تر بشود آنگاه می‌توان فعالانه استرس یا عدم تعادل را در ذهن/بدن ردگیری و ملاحظه کرد. ما این‌گونه می‌توانیم از وضعیت استرس و واکنش نشان دادن به‌صورت عادتی به وضعیت پاسخ آگاهانه به رویدادهای درونی و بیرونی وارد بشویم. برای شروع این کار می‌توانید تمرین ساده‌ای انجام بدهید:

۰ نظر

به‌اندازه کافی خوب“ باشید.(لیلاچهرازی)

یک پدر/مادر ”به‌اندازه کافی خوب“ باشید.(لیلاچهرازی)

ما اغلب مواقع خودمان را به معیارهای خیلی بالایی وابسته می‌کنیم و مشتاق هستیم که پدر/مادر ”کاملی“ باشیم. فرزندپروری با توجه‌آگاهی واقع‌بینانه است و تصدیق می‌کند که علی‌رغم نیت‌های خوبی که داریم لحظه‌های نقص و شکست غیرقابل‌اجتناب است؛ پس یک والد هوشیار این لحظه‌ها را جنبه مهمی از فرزندپروری با توجه‌آگاهی در نظر می‌گیرد. فرزندان ما نیاز دارند که ما بعضی‌اوقات شکست بخوریم وگرنه نمی‌توانند به لحاظ رشدی خودشان را از ما جدا کنند. وقتی لحظه‌های ناگریز نقص و شکست پیش آمدند همین لحظه‌ها فرصتی برای تمرین و آموختن شفقت، یادگیری، جبران، بخشش، شوخی، صداقت و مهربانی است. البته پر واضح است که این تمرین و آموختن بایستی متناسب با وضعیت و توانایی‌های ذهنی کودک انجام بشود.

۰ نظر

مهربانی و شفقت را در خود رشد بدهید.(لیلاچهرازی)

مهربانی و شفقت را در خود رشد بدهید.(لیلاچهرازی)

هیچ‌چیزی خاکی‌تر؛ چالش‌برانگیزتر و دل‎شکن‌تر از فرزندپروری نیست. به‌هیچ‌وجه نمی‌توان از این کار مرخصی گرفت یا فکر کرد که دیگر تمام شده است بنابراین ما بایستی مهارت مهربانی و شفقت‌ورزی به خود و دیگران (بیشتر به خودمان) را تمرین کنیم. بسیاری از مواقع نمی‌توانیم با کودکان خود به بهترین شکل رفتار کنیم و این کمبود باعث احساس پوچی و عصبانیت از خود می‌شود. تمرین توجه‌آگاهی دوای این درد است و به همین علت اغلب به آن”عشق‌ورزی به خویشتن“ با ”خودپروری مداوم“ گفته می‌شود.

۰ نظر

به خودمختاری کودکانتان احترام بگذارید.(لیلاچهرازی)

به خودمختاری کودکانتان احترام بگذارید.(لیلاچهرازی)

همه‌چیزی که کودکان ما به آن نیاز دارند عبارت است از این‌که آن‌ها همان‌طور که هستند ببینیم و بفهمیم. به‌این‌ترتیب ضروری است که مرزهای سالمی بین خودمان و کودکانمان ایجاد کنیم. احترام گذاشتن به خودمختاری کودکان به معنی دادن آزادی مطلق به آن‌ها یا فراهم کردن گزینه‌های زیاد انتخاب برای ایشان نیست بلکه به معنای آگاهی از نیازهای ارضا نشده و آرزوهای ناکام خودمان است. اگر از این مسائل آگاه نباشیم آن‌وقت ممکن است این نیازها و آرزوها را روی کودکان خود فرافکنی کنیم. برای این آگاهی نیاز داریم مسئولیت ارضای نیازهای ارضا نشده خود را برعهده‌گرفته و بدانیم که کودکان ما لزوماً آن نیازها را ندارند. ببینید که آیا می‌توانید کودکان خود را به‌عنوان موجوداتی متفاوت و مستقل از خود ببینید؟ بسیاری از تعارض‌های والد و کودک شامل نبود مرزهای روشن بین آن‌ها و جدا نشدن سالم هیجانی والد و کودک از یکدیگر است. با در نظر گرفتن این نکته بهتر است که نیازهای خود را تصدیق کرده و به آن‌ها با آگاهی و مهارت بیشتری بپردازیم.

۰ نظر

رشد روحی کودک لیلاچهرازی

رشد روحی کودک از وقتی که به دنیا می‌آید تا زمانی که به درجه انسان کامل می‌رسد، دارای مراحلی است که رسیدن به نقطه اوج آن بدون گذر از مراحل پایین‌تر ناممکن است. پدران، مادران و مربیان اگر مراحل رشد و توانایی کودکان را به صورت کامل و درست بشناسند، در تربیت فرزند بهتر می‌توانند عمل کنند. عدم شناخت مراحل رشد کودک سبب افراط یا تفریط در تربیت می‌شود که هر یک از این دو، آثار ناگواری بر جای خواهد گذاشت که جبران این آثار، گاهی غیرممکن است.

باید با توجه به مراحل رشد عاطفی، درخواست‌ها و نیازهای کودک را در نظر گرفت. مثلا توجه: به او، نیاز او به محبت اشباع می‌کند. پس مادران باید توجه داشته باشند حضور آنان و تماس بدنی با کودک به او آرامش و احساس امنیت می‌دهد و آسایش روحی سبب رشد هر چه بهتر کودک می‌شود.

۰ نظر

مشاوره کودک : بررسی نکات شیردهی کودک(لیلاچهرازی بازی درمانگر)

مشاوره کودک : بررسی نکات شیردهی کودک(لیلاچهرازی بازی درمانگر)

تغذیه صحیح و مناسب علاوه بر این‌که سبب رشد جسمی کودک می‌شود، در سلامت و رشد روح و روان او نیز تاثیر مستقیم دارد. تغذیه نامناسب می‌تواند موجب کاهش رشد جسمی کودک و حتی کاهش هوش او شود. ممکن است کودک به انواع بیماری‌ها به‌خصوص زخم معده، کم‌خونی، پوکی استخوان و… مبتلا شود. کودک در اثر بیماری علاوه بر این‌که رشد جسمی خود را از دست می‌دهد، گاهی ممکن است از لحاظ و روحی نیز ضربه ببیند. کودکان باید به موقع صبحانه و ناهار و شامل میل کنند. آنها به انواع غذاها که ویتامین‌های گوناگون بدن آنها را تامین نماید و به تنوع غذایی نیاز دارند.

۰ نظر

آماده ساختن کودک برای ازدواج سعادت آمیز(لیلا چهرازی بازی درمانگر)

مشاوره کودک :آماده ساختن کودک برای ازدواج سعادت آمیز(لیلا چهرازی بازی درمانگر)

در قرن گذشته، چنین عنوانی به معنای تشویق یک پسر یا دختر جوان به ازدواجی بود که از نظر مالی یا اجتماعی امتیازاتی دربر داشت. بسیاری از مادربزگران و پدربزرگان ما شخصیت عالی را پایه خوشبختی در زندگی زناشویی می‌دانستند.

اما امروز مفهوم سعادت ازدواج را در موفقیت دوجانبه و ادامه آن، براساس لذت و رضایت درونی باید جتسجو کرد و این بمعنای توافق در جنبه‌های جسمی، اجتماعی و معنوی دو فرد در روابط آنان است که خود از تکامل سالم احساسات و عواطف دوران کودکی سرچشمه می‌گیرد.

این واقعیت تلخ که میزان طلاق بویژه در جوامع صنعتی روزافزون می‌باشد گویای آن است که ما فرزندان خود را بدرستی و در حد توانایی خویش برای زندگی زناشویی آماده نمی‌سازیم. با این بیان قصد آن ندارم که خود را کاملا مخالف طلاق نشان دهم زیرا که به گمان من هرگاه کوشش‌های صادقانه و دائمی برای استوار نگهداشتن پایه‌های زندگی زناشویی از هر سو با شکست مواجه گردد چاره‌ای جز جدایی نمی‌ماند. ولی از جهت دیگر بنظر من بسیاری از ازدواج‌ها بدلایل کوناگون بطور غیرلازم از هم پاشیده می‌شود: یک زوج ممکن است پیش از آنکه رشد فکری کافی به دست آورده باشند و بدانند که از همسر خود چه انتظاری دارند و به او چه می‌توانند ارائه دهند پیوند زناشویی ببندند. یا اینکه پیش از ازدواج فرصت آن را نیابند که بخوبی یکدیگر را بشناسند. یا پس از ازدواج در اندک مدتی تغییر روحیه بسیار داده باشند.

۱ نظر

روانشناسی کودک :تایید کارهای کودک یا برخورد قاطع(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

روانشناسی کودک :تایید کارهای کودک یا برخورد قاطع(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

«دست نزن عزیزم» کافیه دیگه! مگه به تو نمی‌گم این کارو نکن! در ذهن تصور کنید که یکی از آن روزهای وحشتناک است که هرگونه ترفندهای از طرف شما بی‌اثر مانده است و هر شیطنت و آتشی که کودکتان دلش می‌خواسته، سوزانده است.

یک روز وحشتناکی را تصور کنید که ترفندهایی که به طور معمول موثر از آب در می‌آمد، بی‌اثر مانده و کودک دلبندتان به اصطلاح هر آتشی دلش می‌خواسته، سوزانده است و هر چقدر شما به او گفته‌اید «بسه دیگه! مگه نمی‌گم نکن!» گوش‌هایش به صحبت‌های شما بدهکار نیست و توجهی نمی‌کند. بالاخره از کوره در می‌روید و مقداری صدایتان را بلندتر می‌کنید و کمی تندتر با او صحبت می‌کنید؛ ولی کجاست گوش شنوا؟ جالب است بدانید از نگاه کودکتان، او توانسته به وسیله شیطنت‌های خودش، توجه شما را به سمت خودش جلب کرده و مطمئنا برایش مهم نیست که این جلب توجه از سمت شما مثبت باشد یا منفی.

ممکن است برخی مواقع به خودتان ببالید که چقدر خوب است که خونسردی خودم را حفظ کردم و شاید گاهی داد و فریاد هم به ذهنتان نرسد و مواردی اینچنینی را از خودتان بروز ندهید و فقط بگویید «دست نزن عزیزم»، ولی دوباره هیچ گوش شنوایی از طرف کودکتان نیست که به این حرف‌ها توجه کند. پس در نهایت چه باید کرد؟

۰ نظر