چگونگی شرح واقعیت “مرگ” برای کودک(مصطفی آفریدون...لیلاچهرازی)

درک مفهوم مرگ برای کودک کمی سنگین است وی از مرگ برداشتهای مختلفی داردبخصوص از  سه سالگی ذهنش به کاوش در این مورد می پردازد،چون قبل از این سن نمی تواند مفهوم خیلی از چیزها را درک کند .چگونه به او بدون اینکه از مرگ بهراسد واقعیت مرگ را بفهمانیم؟

 ‘ مرگ’ عزیزان برای همه ما رنج آور و ناراحت کننده است؛ اما به هر حال باید با این واقعیت انکارناپذیر زندگی کنار بیاییم. مسلما مطلع ساختن دیگران در مورد خبر فوت یکی از نزدیکان بسیار سخت است؛ اما صحبت در این باره با کودکان بسیار مشکل تر خواهد بود. به علاوه گاه با سؤالاتی مانند «کسی که می میرد به کجا می رود»، «چرا مادر بزرگ زودتر از بقیه فوت کرده»، «نمی شود بروم ببینم بابابزرگ کجا رفته» و… از طرف بچه ها روبرو می شوید که نمی دانید چطور باید به آنها پاسخ دهدد.

دروغ گویی و انواع دروغ در کودکان(لیلاچهرازی..مشاورکودک بازی درمانگر)

دلایل بسیاری وجود دارد که بچه ها دروغ می گویند. کودک زیر هفت سال فرق تخیل و واقعیت را نمی داند. گاهی برداشت ما از حرف های او دروغگوئی است اما او به خیال خودش راست می گوید. کودکان تا هفت سالگی در دنیای تخیلی خود زندگی می کنند بنابراین گاهی به خیال خود راست می گویند و از دیدگاه ما دروغ. اما گاهی اوقات دروغ کودکان از ترس است. در پائین به انواع مهم دروغگوئی کودکان اشاره شده است.

انواع دروغ در کودکان

نورو فیدبک(لیلاچهرازی..بازی درمانگرومشاورکودک)

اختلالات مختلف روانی در حقیقت حاصل کارکرد نامناسب مغز و درنتیجه تولید الگوی ناصحیح امواج مغزی می‌باشند.

می‌دانیم که الگوی امواج مغزی ماست که حالات و صورت‌های مختلف روانی ما را به‌وجود می‌آورد. درواقع کارکرد مناسب یا نامناسب مغز ما سبب طبیعی بودن یا غیرطبیعی بودن تولید امواج در مغز می‌شود. اختلالات مختلف روانی در حقیقت حاصل کارکرد نامناسب مغز و درنتیجه تولید الگوی ناصحیح امواج مغزی می‌باشند. لذا مغز انسان نیز مانند هر سیستم پیچیده دیگری نیاز به تنظیم و رفع نواقص دارد. نکته مهم و جالب توجه این است که خود مغز می‌تواند خودش را تنظیم و به‌روز کند فقط کافی است که از وضعیت خود آگاهی پیدا کند. لذا همه کاری که باید انجام دهیم آگاهی یافتن از مدل نامطلوب کارکرد مغز و سعی در تنظیم مجدد آن می‌باشد. در حقیقت مغز ما با فیدبک‌هایی(بازخورد) که از بدن و نیز محیط اطراف ما می‌گیرد به کنترل و تنظیم کارکردهای مختلف جسمی و روانی و تعامل ما با محیط می‌پردازد. نوروفیدبک با فیدبکی که از امواج مغزی ارائه می‌دهد، مغز را در تنظیم فعالیت خود کمک می‌نماید.

 

با کودکان قلدر چگونه برخورد کنیم ؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

با کودکان قلدر چگونه برخورد کنیم ؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

فرم دیگری از قلدری که در دختران شایع‌تر است، قلدری غیرکلامی یا هیجانی است. به این صورت که فرد قلدر به صورت غیرمستقیم به فرد قربانی حمله می‌کند یعنی بر ضد او شایعه‌پراکنی کرده و ذهن سایر بچه‌ها را نسبت به وی خراب می‌کند و باعث طردشدن‌اش‌ می‌شود.
نوع جدیدی از قلدری، قلدری اینترنتی است که با استفاده از کامپیوتر برای فرد قربانی پیام‌های آنلاین، ایمیل‌های نامناسب یا تصاویر مستهجن می‌فرستند. معمولا قلدری در مجموعه‌ای که شامل فرد قلدر (یا گروه افراد قلدر)، فرد قربانی و مشاهده‌گر است، رخ می‌دهد. زمانی رفتار قلدرانه صورت می‌گیرد که مجموعه‌ای از مشکلات تعاملی بین کودک، خانواده، گروه دوستان، مدرسه و اجتماع محیط را برای بروز رفتار قلدرانه مناسب می‌کند. غالبا کودکان قلدر سرسخت، پرخاشگر، قانون‌گریز و بدون کنترل تکانه هستند. همچنین آنها کودکان فعالی هستند که به خشونت و پرخاشگری با دید مثبت نگاه می‌کنند و به دنبال جلب توجه سایرین هستند. در گذشته تصور می‌شد افراد قلدر عمدتا افرادی تنها و با اعتمادبه‌نفس پایین هستند در حالی که امروزه خلاف این موضوع ثابت شده است. دوستان این کودکان نیز غالبا متشکل از بچه‌هایی هستند که به رفتارهای خشونت‌آمیز، دید خوب و مثبتی دارند و خودشان نیز درگیر رفتارهای مشابه‌اند. معمولا محیط خانواده چنین کودکانی گرم و دلسوزانه نیست و والدین یا منفعل و بدون انضباط خاص یا برعکس بسیار خشن و با روش‌های انضباطی خشن و شدید هستند. در بسیاری از موارد والدین مدلی برای رفتارهای مشابه در کودکان قلدر هستند. کودکانی که معمولا در معرض قلدری قرار می‌گیرند کودکانی حساس، منزوی و با اعتمادبه‌نفس پایین هستند که از نظر اجتماعی منزوی و در مدرسه و کلاس تنها هستند. مسلما هر چقدر این کودکان تنهاتر باشند بیشتر مورد حمله رفتارهای مخرب سایرین قرار می‌گیرند ضمن اینکه کسی نیست که از آنها حفاظت و پشتیبانی کند.

جملات خوب و بد برای کودکان(لیلاچهرازی مشاورکودک و خانواده)

جملات خوب و بد برای کودکان(لیلاچهرازی مشاورکودک و خانواده)

در این مطلب به نحوه ارتباط با کودک در واقع پنج جمله خوب و هفت جمله بد برای کودکان که بسیار شایع نیز هستند می پردازیم.

 من تو را دوست دارم ولی این کار تو را نمی‌پسندم؛

اگر می‌خواهید لفظی را به کودک بیاموزید، کار خوب و بد را برایش مشخص کنید. به او بیاموزید ما کار خوب و کار بد داریم، نه بچه خوب و بچه بد. هدف از وضع قوانین، آموزش رفتارهای مناسب است نه تنبیه کودک. اگر چه به رفتار ناپسند او اعتراض می‌کنید ولی محبت خود را از او قطع نمی‌کنید.

از تو می‌خواهم مشکل مراحل کنی؛

اگر کودک کاری انجام داده که باعث رنجش شما شده، به او بگویید که دچار مشکل شده‌اید. مثلا ً به او بگویید: «صدای بلند تلویزیون باعث می‌شود دچار سردرد شوم» و از او بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند. در این صورت او که خود را دشمن شما نمی‌بیند خود را موظف می‌داند کاری انجام ندهد که برای شما مشکل آفرین باشد. اگر به رضایت خاطر شما اهمیت دهد، رفتار بد را خاتمه خواهد داد.

چگونه می‌توان حسادت بین فرزندان را مدیریت کرد؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

چگونه می‌توان حسادت بین فرزندان را مدیریت کرد؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

حس حسادت در کودکان بین سنین ۲ تا ۵ سالگی شدید است. کودکانی که از هم‌دیگر یک‌سال و نیم تا سه سال و نیم تفاوت سنی دارند نسبت به هم بیش‌تر حسادت می‌کنند. بر مبنای تحقیقاتی که در سال ۱۹۸۷ در آمریکا انجام شد، مشخص شد کودکانی که برای مدتی تنها فرزند اول خانواده بودند، یا به عبارتی تک‌فرزند بودند، بیش‌تر از دیگر فرزندان حسادت می‌کنند و کودکان باهوش‌تر نیز بیش از سایر کودکان حسادت می‌ورزند. در مکتب نیز کودکانی که در ورزش یا موقعیت‌های اجتماعی موفقیت‌هایی را کسب کرده‌اند در معرض حسادت دیگر کودکان هستند.

شایع‌ترین عاملی که باعث ایجاد حسادت در کودکان می‌شود تولد یک نوزاد جدید است. تولد فرزند دوم در خانواده برای کودکِ اول به عنوان یک فاجعه قلم‌داد می‌شود و زندگی‌اش را دست‌خوش تغییرات شگرفی می‌کند، چرا که احساس می‌کند از طرف کسانی که قبلاً او را دوست داشتند طرد شده است.

کودکان حسادت خود را نسبت به این موضوع به اشکال مختلف بروز می‌دهند. برخی بصورت آشکارا صدمه می‌زنند. برای مثال نوزاد جدید را لت کرده یا تیله می‌کنند و برخی به علت ترسی که از والدین دارند به طور مستقیم صدمه نمی‌زنند بلکه در خیال و ذهن خود به او آسیب می‌رسانند. و بعضی دیگر از کودکان در خانه شروع به آزار و اذیت دیگران می‌کنند و دچار کابوس‌های شبانه، ناخن جویدن و شب‌اِدراری می‌شوند.

چگونه کودکان را به آرایشگاه ببریم؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

چگونه کودکان را به آرایشگاه ببریم؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

در روش حساسیت‌زدایی تدریجی ما ابتدا کودک را با شرایط مشابه آشنا می‌کنیم. برخی کودکان از رفتن به آرایشگاه و کوتاه‌کردن مو می‌ترسند. برای از بین بردن ترس او کافی است بازی‌ای را طراحی کنیم و در آن عروسک یا شخص دیگری مانند یکی از دوستان کودک که از کوتاه کردن مو ترس ندارد را بنشانیم و موهایش را کوتاه کنیم. بعد از اینکه کودک به شکل خفیف با این موضوع آشنا شد بدون اینکه خود او را درگیر کنیم، می‌توانیم او را همراه با مادر یا پدر یا دوستان به آرایشگاه ببریم تا شاهد کوتاه کردن موی دیگران باشد تا حساسیت او کم شود بعد آرام آرام می‌توان کودک را درگیر کرد و به او کمک کرد تا ترس‌اش از بین برود یعنی به عنوان نمونه ابتدا تنها پایین موها را کوتاه کرد.نکته‌ای که نباید فراموش کرد

تشویق کودک است چون توانسته شرایط را تحمل کند، بعد از مدتی حساسیت کودک به این مساله از بین می‌رود و ترس او کاملا از بین می‌رود.

در مورد بچه‌هایی که از کوتاه کردن موها بدشان می‌آید باید گفت هویت‌ها به تدریج در کودکان شکل می‌گیرد و این شکل‌گیری ابتدا به ظاهر است بعد مسائل باطنی و درونی شکل می‌گیرد. بهتر است والدین اجازه دهند کودک در مورد ظاهرش تا حدی که غیرمعمول نیست تصمیم بگیرد. اگر دختر‌بچه‌ای تمایل به کوتاه کردن مو ندارد بهتر است با او همگام شویم. ممکن است خانواده روی این موضوع تاکید داشته باشد که موی بلند کودک از نظر نظافت و مرتب کردن سخت است اما در هر صورت می‌توان کودک را مسوولیت‌پذیر کرد. به عنوان نمونه به او گفت اگر موهایت همیشه شانه کرده نباشد نمی‌توانیم بیرون برویم یا نمی‌توانیم شما را با خود ببریم. باید نظافت و مرتب بودن را به کودک آموزش داد.

آموختن اعتماد به نفس به کودک(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

آموختن اعتماد به نفس به کودک(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

● یک چرخه قابل پیش بینی بسازید

وقتی کودکی می داند که بعد از حمام کردن، به او غذا می دهند و سپس باید بخوابد، دیگر لازم نیست نگران اتفاقات بعدی باشد. در عوض ذهنش آزاد خواهد بود تا در فعالیتهای دیگر مهارت پیدا کند. ماننده بلند کردن شکمش و سینه رفتن.
● به نیازهایش پاسخ دهید

مسلم است که شما اینکار را همواره انجام می دهید. هر بار که او بخاطر شیطنتش زمین می خورد و گریه می کند، سپس شما او را بغل می کنید، فقط به معنای آرامش دادن به او نیست. به او نشان می دهید که توجه دارید و نیازهایش را درک می کنید و او احساس اهمیت داشتن خواهد کرد.

با کودک کنجکاو چگونه رفتار کنیم؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

با کودک کنجکاو چگونه رفتار کنیم؟(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

 برخی والدین به جای اینکه خوشحال باشند فرزندشان مراحل رشد خود را به سلامت طی می کند، از سوالات فرزند خود کلافه شده و تصور می کنند کودکشان فضول است و به هر چیزی کار دارد در حالی که او با پرسش در حال یادگیری و شناخت دنیای اطراف خود است.

 در این مقاله در گفت و گو با دکتر پیمان هاشمیان، روانپزشک، فوق تخصص کودک و نوجوان و استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد، صرفا به چگونگی رشد و پرورش حس پرسشگری در کودکی و نوجوانی می پردازیم.

اصولی برای سرگرم کردن کودک!(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

اصولی برای سرگرم کردن کودک!(لیلاچهرازی مشاورکودک وبازی درمانگر)

بچه‌ها مدتها قبل از پاگذاشتن به دوران بزرگسالی فشار روانی را تجربه می‏کنند. برخی کودکان مجبورند با مشکلاتی چون کشمکش‌های خانوادگی، طلاق، تغییرات دائمی مدرسه، همسایه‌ها، توافقات مراقبت از کودک، فشار گروههای هم‌سال و بعضی وقت‌ها حتی با خشونت در خانواده یا جامعه‌شان دست و پنجه نرم کنند. بیشتر والدین کودکان نوپا آرزو می کنند که کودکشان بتواند تنهایی خودش را سرگرم کند. این خواسته والدین منطقی است، چون کودک نوپا می تواند اسباب بازی ها را بر دارد، با آن ها بازی کند، دنبال توپ بدود و کتاب ورق بزند. نوپاها آموخته اند که می توانند خودشان کارهایی انجام دهند و اتفاقاً اغلب هم در انجام کارها توسط خودشان پافشاری و سماجت به خرج می دهند.با این همه یک بچه یک ساله همچنان دوست دارد دور و بر والدینش بچرخد، ما می توانیم به او کمک کنیم که بیاموزد چگونه خود را سرگرم کند. جین فوی، متخصص کودکان در کارولینای شمالی می گوید: "کودکان نوپا اصولاً نمی توانند برای مدت طولانی به تنهایی بازی کنند". طولانی ترین زمانی که می توانید از یک بچه یک ساله انتظار داشته باشید به تنهایی بازی کند چیزی حدود پانزده دقیقه است، دادن چنین فرصتی به کودک کاری است که به انجام دادنش می ارزد، این کار تنها به این دلیل نیست که شما فرصت داشته باشید شام را آماده کنید یا اتاق را جارو و گردگیری کنید. دکتر اسکالار متخصص رشد در مرکز مطالعات رشد و یادگیری دانشگاه کارولینای شمالی در این باره می گوید:"تنها بازی کردن، تقویت کننده استقلال، اعتماد به نفس، خلاقیت، و مهارت های زبانی است. اغلب می بینیم که یک کودک پانزده ماهه موقعی که تنها بازی می کند با خود چیزهایی زمزمه می کند، چنین بازی هایی پایه و اساس رشد مهارت های زبانی هستند.