تریاک :
تریاک عصاره در هوا خشک شده گل خشخاش است که با تیغ کشیدن به دور کاسبرگ این گل بدست می آید. بیش از 10 درصد تریاک را مورفین تشکیل میدهد که یک آلکالوئید از نوع اپیویید است. مصرف طولانی مدت و مداوم مرفین باعث مقاوم شدن بدن و به وجود آمدن مقاومت بدنی (تلورانس)،و در نتیجه بروز اعتیاد میشود . همچنین مرفین عامل اصلی اختلالات و عوارض جانبی احتمالی است که مصرف طولانی مدت تریاک در بدن ایجاد میکند. تنها در 2 گرم تریاک ، حدودا 120 الی 150میلیگرم مرفین وجود دارد. در تریاک آلکالوئیدهای دیگری نیز وجود دارد،ازجمله کدئین ،نارسئین ،پاپاورین و نوسکاپین و تبائین .
از قسمتهای دیگر گیاه خشخاش و گیاهان هم خانواده آن مواد دیگری با خصوصیات مشابه و ضعیفتر از تریاک بدست می آیند.
کشت خشخاش به منظور استفاده غذایی از دانه های آن ، و کاربرد تریاک برای تخفیف درد و بی حسی و همچنین در مراسم مذهبی حداقل از عصر برنز به این سو ادامه داشته است. سومریان ، آشوری ها ، مصری ها ،اهالی جزیره کرت ، مینوسیان ،یونانیان،رومیها،ایرانیانو اعراب هر یک در معرفی این گیاه نقشی داشته اند.