شناخت روابط نامناسب
رابطه ای که شما بیشتر از طرف مقابلتان عشق می ورزید، عشق یک طرفه.
رابطه ای که شما کمتر از طرف مقابلتان عشق می ورزید.
شناخت روابط نامناسب
رابطه ای که شما بیشتر از طرف مقابلتان عشق می ورزید، عشق یک طرفه.
رابطه ای که شما کمتر از طرف مقابلتان عشق می ورزید.
تکنیک شفقت نسبت به خود
شفقت نسبت به خود ابزار نیرومندی است که می‌تواند بهزیستی، اعتماد به نفس و سخت‌رویی شما را ارتقا بخشد. بیشتر افراد به راحتی می‌توانند نسبت به دیگران مهربان باشند اما نمی‌توانند همین محبت را به خودشان داشته باشند. با لحظاتی توقف کردن در طول روز برای انجام تمرین "شفقت نسبت به خود" می‌توانید به تدریج این کیفیت را در خودتان افزایش دهید و آن را بخشی از زندگی خود سازید.
روش: در طول روز، به خصوص اوقاتی که تحت فشار و استرس هستید، لحظاتی توقف کنید و شفقت نسبت به خود را تمرین کنید.
بازی هایی که رابطه را تخریب می کند :
یکی از بازیهای رایج زوجین که اثر عمیقی بر روابط صمیمانه می گذارد، بازی طردم کردی- طردت می کنم است.
واقعیت آن است که همه انسانها کم و بیش نسبت به احساس طرد شدگی احساس ناخوشایندی داشته و در نتیجه نسبت به آن واکنش نشان می دهند. زیرا همه افراد تمایل دارند که از طرف دیگران به ویژه کسانی که دوستشان دارند پذیرفته شوند.
هر چه افراد نسبت به پیغام طرد شدگی حساس تر بوده و بیشتر احساس تهدید کنند، واکنش شدیدتر و حادتری نشان می دهند. در روابط عاشقانه و صمیمیانه این احساس تهدید نسبت به طرد شدگی ، بیشتر از روابط دیگر بوده و احساس خشم و تنفر ناشی از آن بسیار پر رنگ و دامنه دار است.
اهمیت ورزش در جلوگیری از بیماری های عصبی و اثر ورزش بر حافظه
تحقیقات بسیاری نشان داده است که ورزش
علاوه بر اینکه ابزار ارزشمندی برای حفظ سلامت جسمانی است رابطه نزدیکی با سلامت
روانی و بویژه پیشگیری از بروز ناهنجاری‌های روانی دارد. ورزش از اضطراب و افسردگی
می‌کاهد، اعتماد به نفس را افزایش میدهد و خود پنداره را تقویت می‌کند. ورزش
بویژه در سنین کودکی و نوجوانی مفر سالمی برای آزاد کردن انرژی‌های اندوخته شده
است و این خود بسیار لذت‌بخش و آرامش‌دهنده است.
شرکت در فعالیت‌های ورزشی به اجتماعی شدن و کسب مهارت و
کفایت و همچنین دوست‌یابی و ارتباط سالم با همسالان کمک می‌کند. در جریان یکی از
پژوهش‌های اخیر ( SIMON 1999 ) در ایالات متحده 65 درصد از جوانان ابراز کردند که ورزش آنها
را از اعتیاد به الکل و مواد مخدر باز داشته است.
تصویر سازی ذهنی چیست و به بدن فرصت شفا بدهیم
طبق تعریف انجمن سرطان‌شناسی آمریکا تصویرسازی ذهنی شامل تمرینات ذهنی طراحی شده برای پذیرش ذهنی نفوذ سلامتی و بهبودی در بدن است.
تصویرسازی ذهنی شامل استفاده از تخیل برای خلق مناظر، صداها، بوها،
مزه‌ها، یا حس‌های دیگری میشود که نوعی رؤیت هدفمند را می‌سازد. تصویرسازی ذهنی
یک تکنیک مدیتیشن است که تأثیرات جسمی و روان‌شناختی دارد. در جریان این تکنیک،
آرمیدگی ذهن و جسم با کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و تغییر در امواج مغزی اتفاق
می‌افتد. تصویرسازی ذهنی می‌تواند درد را کاهش داده به تأثیر داروها کمک کند و
احساس بیمار را بهبود بخشد. این شیوه را همراه با درمان استاندارد در افراد مبتلا
به سرطان و بیماری‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌دهند. از این تکنیک برای کار با
بیماران دچار فوبیا و افسردگی، کاهش استرس، اضطراب و افسردگی، کاهش فشار خون،
کنترل درد، افزایش انگیزه، بهبود آرمیدگی، افزایش کنترل بر زندگی فردی، بهبود
روابط و حتی برای کمک به افراد در ترک سیگار استفاده میشود.
مدرسه هراسی کودکان
علائم اضطراب آنان به اشکال مختلف مانند سردرد، تهوع، گیجی، تب و... بروز می‌کند. گاهی اعتراض این کودکان با گریه و کج‌خلقی‌هایی که به رفتار پرخاشگرانه و مخرب تبدیل میشود، همراه است و معمولا زمانی که فشار برای رفتن به مدرسه از کودک برداشته میشود، این علائم ناپدید میشود. اصطلاح «هراس از مدرسه» اصطلاحی جامع و فراگیر است. ریشه بیشتر این حالات همان ترس از ترک خانه است و اگر کودک را وادار به مدرسه رفتن کنیم، اضطراب او به هراس مبتدل میشود.
در واقع مدرسه نماینده دنیای خارج و نوعی واقعیت است که با واقعیتی که کودک در خانه تجربه کرده متفاوت است. کودکان «مدرسه‌هراس» مواجهه با این واقعیت را نمی‌توانند تحمل کنند. خودداری از رفتن به مدرسه طیفی دارد که یک سر آن گاهی مدرسه رفتن است و سر دیگر آن به زور مدرسه رفتن یا برای همیشه مدرسه نرفتن. این امتناع در میان دختران و پسران به یک اندازه رایج است و عمدتا بین سنین 5، 6، 10 و 11 سالگی ظاهر میشود. ترس‌های مفرط و غیرمعقول از مدرسه معمولا برای اولین‌بار در دوره پیش‌دبستانی، کودکستان یا کلاس اول نمایان می‌شوند و در کلاس دوم به اوج خود می‌رسند، با این حال رفتار خودداری از رفتن به مدرسه می‌تواند در هر سنی رخ دهد و معمولا هم پس از یک دوره ماندن در خانه که طی آن کودک بیش از حد معمول، نزد پدر یا مادر خود بوده است ظاهر میشود.
فروید اولین کسی بود که به خودکشی نگاهی روانکاوانه و روانشناسانه انداخت.او خودکشی را نوعی خشم فرو خورده می دانست که مجال بروز نداشته است. جستجو برای یافتن متغیرهای روانی مرتبط با رفتار خودکشی تاریخی طولانی دارد. ویژگی هایی مانند رفتار تکانشی، تفکر سیاه-سفید، حل مسئله، حافظه ی ثبت کننده ی خود-زندگینامه و ناامیدی با خودکشی مرتبط دانسته شده اند
رفتار تکانشی یکی از مهمترین خصوصیاتی است که باعث بروز رفتار های خود تخریبی میشود. مطالعه ای نشان میدهد که بیش از 50% اقدام‌های به خودکشی غیر مرگ آور ناشی از رفتاری تکانشی بوده اند، افراد تحت بررسی در این مطالعه ذکر کرده اند که تنها در حدود یک ساعت قبل از اقدام به خود کشی به فکر آن افتاده بوده اند . آمار مبادرت به خودکشی در تیپ های شخصیتی ضد اجتماعی و مرزی بیشتر بوده است. علت این امر در ناپایداری عاطفی، رفتارهای تکانشی، خشم، حسادت، تحمل اندک در زمان محروم شدن و یا بی هدفی می تواند باشد.
آیا از وضعیت خود رضایت دارید؟
) معمولا چندبار در روز متوجه می شوید که
بدون اراده در حال خندیدن یا لبخندزدن هستید؟
- یک یا دو بار(۰)
- هر زمان که موضوع جالبی پیش بیاید(۵)
- اغلب اوقات(۱۰)
۲) زمان احوالپرسی با دوستان معمولا چه جوابی به سوال «چطوری» می
دهید؟
- ای بابا، چه حال و روزی!(۰)
- بد نیستم، می گذره(۵)
- خوبم، متشکرم(۱۰)
آیا من تنبل هستم؟ و یا احساس من این است؟
آیا من تنبل هستم؟ و یا احساس من این است؟
به گذشته برگردید به زمانیکه میخواستید بدنی سالم و متناسب داشته
باشید، شاید حتی یک روز قبل این اندیشه را در سر داشتهاید.
شما به اهدافتان فکر کردهاید، شما به این نکته فکر
کردید که دوست دارید بدنتان در چه وضعیتی قرار داشته باشد و .. و هنوز
بر روی مبل راحتی خانه نشسته و در حال تماشای برنامههای محبوب
تلویزیونی خود هستید ”من تنبل
هستم“ و همین امر
دلیل آن است که نمیتوانم اندام موزونی داشته باشم“.
بیماری های جسمی بدون علت بدنی
بیماری های جسمی بدون علت بدنی
یکی از اختلالات شایع
روانی، اختلالات جسمی غیرقابل توجیه از نظر پزشکی است که
الگو و قالب مشخصی ندارند. اگر می‌خواهید با برخی از این اختلالات آشنا شوید با ما
همراه شوید.
ویژگی‌های بعضی از
اختلالات روانی شامل علایم و نشانه‌های بیماری جسمی است، اما
به طور کامل، بیماری جسمی را نیز توجیه نمی‌کند.