بدبینی چگونه بروز می کند و تا چه حد داشتن این حس بیماری و اختلال روانی محسوب نمی شود؟


افراد بدبین همواره در ناراحتیهای گذشته سیر میکنند و از لذتهای زمان حال بهرهای نمیبرند و پس از مدتی رابطهاش به قدری با اطرافیان سرد و بیروح میشود که یکی از دو طرف احساس میکند که دیگر نمیتواند رابطه را ادامه دهد.

انسان ذاتاً به مکانیزمی مجهز است که فکرش به سمت افکار منفی متمایل میشود اما باید این افکار را کنترل کرد، چون تقویت آن پیامدهای ناگواری در زندگی شخص دارد.

یک عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان در این‌باره با بیان این‌که بدبینی تفسیر غلط از رفتار دیگران است، گفت: برخی بدبینیها موروثی هستند.

روابط زناشویی زن یا مرد نسبت به یکدیگر گمان بد میبرند و اگر این بدبینیها استمرار یابد فرد به اختلال روانی دچار و نهایتاً زندگی زوجین به جدایی منجر میشود.

وی ادامه داد: پیشگیری در هر کاری بهتر از درمان است و شناخت نسبت به یکدیگر در روابط زناشویی و صحبت کردن با یکدیگر درباره سوءتفاهمهای پیش آمده از به‌وجود آمدن سوءظن و بدبینی جلوگیری میکند.

این دکترای روانشناسی اظهار کرد: بدبینی نوعی بیماری و وسواس فکری است که یک فرد نسبت به شخص دیگر پیدا میکند و در نتیجه آن روابط دو فرد مختل میشود.

سپهوندی یادآور شد: افراد معمولاً افکار خود را به‌نحوی در ذهن پردازش میکنند که به بروز فکر منفی منجر شده و در نتیجه این وسواس فکری، دچار بدبینی میشود.

وی تصریح کرد: برخی بدبینیها ریشه در اختلالات ارثی داشته و شخص به‌طور ذاتی نسبت به هر قضیه بدبین است.

وی گفت: بدبینی تفسیر غلط از رفتار دیگران است، یعنی این‌که فرد احساس میکند چیزی که میبیند با آن چیزی که در پشت صحنه وجود دارد متفاوت است. یکی از شایعترین مشکلات روانپزشکی بدبینی است.

اگر بدبینی از حد معمول پا را فراتر بگذارد میتواند به یکی از خطرناکترین بیماریها تبدیل شود و کانون گرم خانوادهای را دچار شگفتی کند و از همین‌رو باید آن را کنترل و در صورت روز درمان کرد.

 

 

مشاور و روانشناس مصطفی آفریدون


 

مرکز روانشناختی و مشاوره انتخاب

تلفن هماهنگی جهت تعیین وقت قبلی:

0616-638-0922 فرزاد سلحشور

مرکز مشاوره تلفنی