از قضاوت کردن خودت دست بردار. به جای قضاوت کردن، شروع کن به پذیرفتن خودت با تمام نقص ها،

با تمام ضعف های اخلاقی، با تمام اشتباهات و با تمام شکست هایی که داری. از خودت درخواست نکن که کامل باشی. این به سادگی تقاضای ناممکن داشتن است و آنوقت احساس ناکامی خواهد کرد. هرچه باشد تو یک انسان هستی. فقط به حیوانات نگاه کن، به پرندگان بنگر؛ هیچکس نگران نیست، کسی اندوهگین نیست، کسی ناکام نیست. نمی بینی که یک گاو وحشی روانپریش شده باشد. او هر روز با خوردن همان علف راضی است. او تقریباً به اشراق رسیده است. تنشی وجود ندارد، او با طبیعت اطراف، با خودش و با هر آنچه که هست در یک هماهنگی بزرگ قرار دارد. گاوها برای انقلابی کردن دنیا، برای اینکه گاو ها را به ابرگاوها تغییر بدهند، برای مذهبی کردن و متقی ساختن سایر گاوها تشکیل حزب نمی دهند. هیچ حیوانی ابداً به مفاهیم انسان توجهی ندارد. و همگی آنان باید در حال خندیدن باشند؛ "برای شما چه اتفاقی افتاده است چرا نمی توانید فقط همانی باشید که هستید؟ چه نیازی است که کس دیگری باشید؟